Bökkers - Morattamottamotta Recensie op Podiuminfo

2013-06-26 Het Oosten van het land en rock ’n roll zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Al sinds de jaren ’70 is Normaal hier het schoolvoorbeeld van. Bökkers covert het werk van Bennie Jolink en consorten veelvuldig tijdens optredens, maar maakt ook eigen nummers. Op Morattamottamotta zingen Erik Neimeijer en de naamgever van de band, Hendrik Jan Bökkers, in het Sallands over het leven en alles wat daarbij komt kijken. Van de vreemde buurman tot teksten over vrouwen en bier, het passeert allemaal de revue.

“En ik vroag of-e iets van ZZ Top wil dreijen”, klinkt het in albumopener ‘Het Is Oe Moeder Niet’. Het is dan al duidelijk waar Bökkers muzikaal gezien de inspiratie vandaan haalt. Vette rock ’n roll voert de boventoon, met hier en daar bluesinvloeden die aan The Rolling Stones doen denken. Dat levert soms heerlijke muziek op. De terugkerende vuige gitaarriff van ‘Altied Ziek En Nooit Dood’ is een bron van energie en nodigt uit om het volume eens goed open te draaien.

Bökkers weet echter niet voortdurend te overtuigen. ‘Hee Mooi Deerntie’ kabbelt maar wat voort en is een pijnlijke misser. De band is op zijn best als het er ruig aan toegaat, tenzij Bökkers leentjebuur speelt. De twee zangers hebben zich gewaagd aan het vertalen van Tom Waits’ ‘What’s He Building?’. ‘Wat Zol ‘E Toch Maken’ gaat over een perverse buurtgenoot met belangstelling voor kleine meisjes. De abstracte tonen van het origineel zijn ingeruild voor een slepende blues en dat maakt het een hoogtepunt.

Morattamottamotta bevat streekrock ’n roll die, zoals vaker het geval is, ten onder gaat aan zijn eigen joligheid. Het merendeel van de teksten is flauw en het alledaagse leven is simpelweg niet interessant genoeg om te bezingen. Bökkers maakt muziek die gemaakt is voor de Zwarte Cross. Met een biertje in de hand op een grasveld in Lichtenvoorde zal het best vermakelijk zijn, maar het album is te wisselvallig om te overtuigen.

Recensent:Jasper Klomp Artiest:Bökkers Label:Goomah Music