2013-06-10
Slechts tweeëneenhalve minuut ligt Wood For Wood in de cd-speler als het klip en klaar is dat het goed zit. Na een prima begin zijn gedurende twintig seconden enkel de basgitaar en drums te horen en dan gaat het los. De Belgische band Celestial Wolves presenteert op zijn debuutplaat postrock zoals postrock moet klinken; de middenstukken zijn ingetogen, de climaxen hevig en de gitaren fonkelen aldoor. Van begin tot eind (let op de basgitaar in ‘Cordillera’) houdt de band je bij de les en dat is maar weinig debutanten gegeven. De vijf Vlamingen hebben het zichzelf met het oog op de toekomt enigszins gemakkelijk gemaakt door hier en daar nog ruimte open te laten voor verbetering. In ‘Seagulls & Elephants’ komt de gretigheid op een verkeerde manier tot uitdrukking. Het hoofdingrediënt van de overige nummers, opbouw, lijkt te zijn vergeten. Ook het abrupte einde valt rauw op het dak. Daarnaast is er in principe niets verkeerd aan een voice-sample zoals in ‘COBE’, maar als beginnende postrockband kun je er beter alles aan doen om de luisteraar niet aan ‘The Dead Flag Blues’ van Godspeed You! Black Emperor te laten denken.
Celestial Wolves heeft hetzelfde probleem als alle andere postrockbands die nu het levenslicht zien. Het genre is gebonden aan bepaalde conventies, waardoor de link naar bijvoorbeeld Mogwai altijd gelegd kan worden. In hoeverre is dat echter een probleem? Het vijftal maakt simpelweg schitterende, kwalitatief hoogstaande muziek. Tevens wil het kunnen leggen van een link naar Mogwai niet zeggen dat het een kopie is. Celestial Wolves is een opzichzelfstaande groep. Tijdens de finale van ‘Corporal Wojtek’ laten onze zuiderburen op ongekende wijze hun spierballen zien. Drummer Mathieu Pollyn speelt veelal in dienst van de band, maar pakt hier fenomenaal uit.
In België hebben ze niets te klagen als het aankomt op bands die zich met minder gangbare muziek bezighouden. Celestial Wolves mag zich voegen bij AmenRa en Dans Dans. Hopelijk zijn genoeg liefhebbers wars van de fabeltjes over het einde van de postrock. Het zijn niet eens de climaxen van Wood For Wood die dit album zo goed maken. De wegen er naartoe zijn nog mooier en bewijzen dat postrock springlevend is.
.jpg)
Device - DeviceDisturbed neemt even pauze, maar zanger David Draiman kan niet stil zitten....
-2.jpg)
Snoop Lion - Reincarnated Snoop Dogg is naast bekende rapper ook een bekende gebruiker van marihuana....