Escape the Fate - Ungrateful Recensie op Podiuminfo

2013-06-21 De geschiedenis van Escape The Fate is er eentje van het roerige soort. Zo is Ronnie Radke (oorspronkelijke zanger) meer bekend geworden met zijn veelbesproken acties. Hij heeft twee jaar in de gevangenis doorgebracht omdat hij betrokken was in een gevecht dat een andere man het leven heeft gekost. Alsof dat niet genoeg is, heeft de Escape The Fate veel geworsteld met het komen en gaan van bassisten en gitaristen. De kern van de band houdt echter al jaren stand en dat zijn Robert Ortiz op drums, Craig Mabbit op zang en Brain Money op gitaar. Volgt u het nog? Maakt niet uit verder, want aan het einde van de dag gaat het om de muziek die geleverd word. Vooralsnog twijfelen we of we ze dankbaar mogen zijn voor hun vierde studio album Ungrateful.

Dit is hun derde release met Mabbit op de vocalen en het is duidelijk dat hij over de juiste strot beschikt. Van Blessthefall via The Word Alive is hij nu al een tijdje het gezicht van Escape The Fate. Grote gemene deler in al zijn projecten is dat hij altijd gebruik maakt van zowel zijn screams als zijn zuivere zangstem. Eveneens komen de elektronische effecten overal terug, hoewel Ungrateful meer rock-georiënteerd is. Het is tevens een stuk strakker en gladder. Ze beginnen meteen met de titeltrack, die genadeloos en zonder pardon je trommelvliezen binnen trapt. Het is de heftigste track van de elf nieuwe songs en één van de weinige die echt naar de metalcore neigt.

De rest hangt veilig op midtempo en datzelfde tempo neemt af naarmate de tracklist vordert. Speelt de band op veilig? Nee, want dat is eveneens Escape The Fate, het hoeft niet per se hard of schreeuwerig te zijn, als je die stomp hoe dan ook in je gezicht krijgt. Met ‘Forget About Me’ voeren ze het tempo weer even op, maar de single ‘You’re Insane’ doet weer heel erg denken aan ‘Psychosocial’ van Slipknot. Met ‘Chemical Love’ komen de keyboards weer in het spel terug, waarin Mabbit zijn zang op een bijzondere, bijna betoverende wijze inzet. Hij is een uitzonderlijke goede zanger, dat staat buiten kijf. Het is echter jammer dat zijn kwaliteiten de rest van de band niet omhoog kunnen trekken. Die doet wat ze moet doen, maar niet meer dan dat.

Ungrateful knalt er aan het begin stevig in, maar weet die energie helaas niet vast te houden en zal al snel afgezet worden rond ‘Risk It All’. De spanning is er vanaf zodra het wel erg pop-punky wordt. Het is leuk wat ze doen, het klinkt lekker, maar echt bijzonder is het niet. Luide gitaren, trommels die je gehoor vermalen en schreeuwerige zang afgewisseld met zuivere vocalen, waarbij de nadruk meer op het laatste ligt. Daar zijn al duizenden andere bands voor te vinden, dus zijn we bang dat Escape The Fate ook nu weer in de middenmoot blijft hangen, ondanks de kwaliteiten van Mabbit.

Recensent:Roy Verhaegh Artiest:Escape the Fate Label:EMI Music