2013-07-30
Door de experimenteerdrang van Chris Cheveyo ontstond in de herfst van 2010 het fundament van de Amerikaanse band Rose Windows . Gefrustreerd door de beperkte mogelijkheden die hij binnen zijn postrock verleden had ervaren begon Cheveyo met het ontdekken van de ongelooflijk rijke muziekhistorie. De individuele vondsten en ontdekkingen die Cheveyo toen heeft gedaan moeten ongetwijfeld ook praktisch toegepast zijn, toen de inmiddels zevenkoppige band in november 2011 de studio indook voor de opname van hun debuutalbum The Sun Dogs. De mannen en vrouwen uit Seattle leveren namelijk een album af dat veelvuldig uit het verleden put en vakkundig laveert tussen verschillende stijlen. Met het broeierige ‘The Sun Dogs 1: Spirit Modules’ rollen we het album binnen. Het sfeertje doet wat denken aan het begin van een film, zeker met de mooie strijkers die aan het einde de overhand krijgen. Die sfeermuziek gaat over in het spannende en dynamische ‘Native Dreams’ dat aan het einde een verrassend en aangenaam omslagpunt kent. Bovendien doorklinkt hierop duidelijk hun voorliefde voor traditionele rockmuziek, terwijl het nummer notabene begint met een smaakvol fluitarrangement (!). De band heeft in de persoon van Veronica Dye namelijk een vaste fluitiste als onderdeel van de band. De reden daarvan laat zich raden. Rose Windows is namelijk hoorbaar geïnspireerd door Oosterse klanken, zo blijkt op The Sun Dogs. Op het prachtig uitgesponnen ‘Native Dreams’ zijn naast de fluit (die eigenlijk continu een mooie aanvulling blijkt) echter ook het orgeltje en de hoofdgitaar verantwoordelijk voor de Oosterse klanken.
De zangstem van hoofdzangeres Rabia Shaheen Qazi is enorm sterk, maar lijkt qua vorm tot dan toe wat eentonig, waardoor de muzikale dynamiek vocaal niet helemaal doorgetrokken lijkt te worden. Op het wat ingetogen ‘Season of Serpents’, een akoestische folksong, weerlegt Qazi die constatering echter volledig en laat ze horen ook vocaal meerdere kanten op te kunnen. Het is het rustpuntje op The Sun Dogs en vormt samen met het opgetogen maar wat kleurloze ‘Heavenly Days’ en het prettige ‘Wartime Lovers’ het fokgeoriënteerde middenstuk van de plaat. Het zorgt voor een welkome afwisseling in vergelijking met het pittigere werk, dat aanzienlijk meer luisteraandacht vergt. Voor het bijna tien minuten durende ‘This Shroud’ moet de aandacht er weer even stevig bijgehouden worden. Troost is dat het een van de onbetwiste hoogtepunten van de plaat betreft. Wat wil je ook anders met een finale waarin fluit en gitaarlijntjes op mooie wijze met elkaar wedijveren?
Het eigenzinnige Rose Windows presenteert met The Sun Dogs een tamelijk ambitieus album waarop een verscheidenheid aan genres de revue passeert. Folk, folkrock, stonerrock, traditionele rock en licht psychedelische en oosterse invloeden, ze doorklinken allemaal in het geluid van de Amerikanen. Het is bewonderenswaardig hoe de band vakkundig laveert tussen verschillende stijlen, maar het kan niet helemaal voorkomen dat het soms allemaal erg zwaar wordt en daarmee moeilijk te verhapstukken is. Bij tijd en wijle blijkt The Sun Dogs, door die continue stijlveranderingen namelijk wel enigszins ongrijpbaar, waardoor de aandacht op momenten licht verzwakt. Rose Windows is dan ook geen band die je direct in je hart zult sluiten, maar vanuit muzikaal oogpunt is The Sun Dogs bij vlagen van een enorm hoog niveau en daarmee ongetwijfeld een grote belofte voor de toekomst!
.jpg)
GRMLN - EmpireYoodoo Park is geboren in Japan, maar opgegroeid in de USA. In 2012 bracht...
.jpg)
Daughn Gibson - Me Moan Daughn Gibson , jarenlang drummer van de band Pearls & Brass, brengt met...