Sterker nog, en het spijt me te moeten concluderen, deze tweede van Beady Eye is werkelijk strontvervelend. Het is ronduit pijnlijk om te weten tot welke grootse dingen de twee broers ooit in staat waren op de eerste twee Oasis albums, die horen tot het beste wat Britpop ooit te bieden had.
Dat Liam de hippe producer Dave Sitek (TV On The Radio) heeft weten te strikken, heeft helaas geen hoorbaar effect op de composities gehad, of het moet het verrassende ambient outro zijn bij het verder saaie 'Soul Love' of wat geluidseffecten op 'Don't Brother Me' (sneer naar broerlief?).
Verder blijft Gallagher zoals inmiddels bekend grasduinen in het oeuvre van The Kinks, het solowerk van John Lennon en uiteraard The Beatles. Dit resulteert in het saaie 'Flick of the Finger', de slappe rocker 'Face the Crowd', het zeurderige 'Iz Rite' en het nikserige 'I'm Just Saying'.
Schaarse hoogtepunten vinden we in de vorm van 'Second Bite of the Apple' dat met z'n blazers en percussie nog enigszins avontuurlijk klinkt of het fijne psychedelische 'Shine A Light'. Beady Eye klinkt op BE ronduit gemakzuchtig en dat is kwalijk. Het bewijst ook eens te meer dat Liam, net als Noel met z'n Flying Birds, samen de som der delen zijn. Hoog tijd voor een hereniging lijkt me.
New Order - Live At Bestival 2012 New Order deed vorig jaar een hele serie festivaloptredens en sloot deze af...
Zazí - Siren Song In de popmuziek is het niet altijd even belangrijk dat je kunt zingen, laat...