Dat blijkt met name tijdens uitgesponnen nummers als ‘Tide’. Begeleid door een steelgitaar klinkt het als een hernieuwde uitgave van Wilco zijn ‘Art Of Almost’. Het resultaat is een heerlijke psychedelische mix. Dit zelfde gevoel keert terug bij het afsluitende ‘Change Of Heart’. In een duet met een vrouwelijk zangeres laten de heren zich hier weer van hun beste kant horen. Het psychedelische gevoel is ditmaal afkomstig van tegen elkaar in zingende zangers en moeilijk te plaatsen bliepjes. Het resultaat is een meeslepend en melancholisch nummer.
Tijdens het beluisteren naar The Long Haul is het ook dit melancholische gevoel dat het meest blijft hangen. Dat maakt dat de plaat je na sommige luisterbeurten met een zwaar gevoel achterlaat. Tussen de veelal rustige nummers ontbreekt het aan een keihard rockend liedje hier en daar. Alleen openingsnummer ‘Driveaway’ vormt daar een kleine uitzondering op. Het orgel jankt hier halverwege heerlijk en het dekt de gitaarsolo voortreffelijk.
Daarmee maakt The Long Haul je zeker nieuwsgierig naar The Wynntown Marshals. De cd is een verrassend product binnen het Americana genre waarbinnen de Britten steeds meer met een opmars bezig lijken te zijn. Het haalt echter nergens het niveau van een opkomende band als The Treetop Flyers. Wat dat betreft hebben The Wynntown Marshals nog veel te winnen. De band zou echter zeker uitgenodigd kunnen worden voor de nodige Americana festivals.
Gogol Bordello - Pura Vida ConspiracyOnlangs deed het optreden van Gogol Bordello in de Rotterdamse Schouwburg...
New Order - Live At Bestival 2012 New Order deed vorig jaar een hele serie festivaloptredens en sloot deze af...