Soms klinken daar duidelijk Ierse ritmes in door. Het nummer ‘Sally B’ zou zo een elektrische bewerking van een traditioneel Iers nummer kunnen zijn. Naarmate het nummer vordert komen er ook funk invloeden om de hoek kijken. Net wanneer het geheel een te grote mix van stijlen begint te worden gooit Thompson er een gitaarsolo uit. De gitarist werd niet voor niks door The Rolling Stone in de top twintig gitaristen ter wereld geplaatst. De meeste nummers komen voornamelijk tot leven dankzij deze opduikende solo’s.
Thompson zijn stem is namelijk niet geheel zuiver. Het rauwe gezang zou goed samen kunnen gaan met sterke nummers. Helaas bevat Electric nergens een compositie die zich in je hoofd nestelt. Dit wordt met name duidelijk tijdens ‘The Snow Goose’. Thompson wordt begeleid door een akoestische gitaar. Hij zingt het nummer en probeert elke zin te eindigen met een uithaal. Zijn stem klinkt echter duidelijk geforceerd. Wanneer Alison Kraus mee komt zingen komt het nummer meteen een stuk beter uit de verf.
Zoals de naam Electric al had kunnen vermoeden moet de plaat het vooral hebben van de elektrische gitaarsolo’s. Richard Thompson probeert het met een, op het eerste gezicht, interessante mix van Keltisch, funk en country. Hoewel de nummers zeker degelijk in elkaar steken ontbreekt het de plaat aan goede liedjes. De stem van Richard Thompson heeft het in ieder geval niet in zich om je te raken.
Steve Earle and the Dukes - The Low Highway Steve Earle is een van de constantere opvolgers van oude folkzangers als...
Paul Rose - Double Life Double Life is al weer het twaalfde album van gitarist Paul Rose . Hoewel...