Het openingsnummer ‘Let’s Bring Back’ biedt voldoende hoop op een goed album. Hardrock van de bovenste plank, met een krachtige tweede stem in het refrein. Het grote pluspunt ten opzichte van een groot deel van de andere nummers is dat de tekst geen zeikerige liefdesperikelen bevat. Tel daarbij de sterke zang van Jannik op en de eerste stap naar iets moois lijkt gezet te zijn. De frontman heeft niet alleen qua uiterlijk Axl Rose goed bestudeerd. Ook zijn stemgeluid, waar hier en daar een vuige ondertoon in zit, lijkt door hem beïnvloed te zijn.
Het opsommen van titels als ‘Don’t Leave Me’, ‘You’re Not The Only One’ en ‘Cry For You’ helpt bij het benoemen van het euvel van Gamble Shot. Uitgekauwde verhalen over onmogelijke liefdes krijgen een muzikale begeleiding waar de voorspelbaarheid van afdruipt. Neem de solo aan het begin van ‘Cry For You’. Nergens klinkt deze spontaan of gedurfd. Rebellious Spirit lijkt te handelen naar bepaalde conventies. Hun grote voorbeelden doen het zo, dus zij ook. Daarbij zijn knipogen naar deze voorbeelden, zoals “You’re like an iron maiden”, niet serieus te nemen door hun stompzinnigheid.
De rockballads van Gamble Shot vormen het dieptepunt. ‘Change The World’ en ‘Don’t Leave Me’ zijn door hun zoetsappigheid en clichématigheid de reden dat het album zo matig is. Rebellious Spirit heeft een hoog tempo nodig, zoals in ‘Lights Out’, om in ieder geval muzikaal te kunnen overtuigen. Het valt te hopen dat de woorden “We are forever young” geen betrekking hebben op de muzikale toekomst van Rebellious Spirit.
Jimmy Eat World - DamageDit jaar bestaat het Amerikaanse Jimmy Eat World alweer twintig jaar. Ooit...
42 Decibel - Hard Rock `n`Roll AC/DC is al sinds de eerste successen een band die door beginnende groepen...