2006-07-03
Aan de binnenkant van het CD-boekje van Be Careful What You Don’t Wish For staat: “All tracks written, performed an recorded by Chris Olley.” Hierna worden twee mensen bedankt voor het spelen van respectievelijk cello en Franse hoorn. Uit deze informatie trok ik de conclusie dat we hier met een singer-songwriter te maken hadden die waarschijnlijk wat piano en gitaar zou spelen, op twee nummers begeleid door cello en Franse hoorn. Bij beluistering van Be Careful What You Don’t Wish For bleek echter dat deze conclusie iets te voorbarig was. Nader onderzoek op internet wees uit dat Chris Olley één van de oprichters is van Six.By Seven. Met zijn soloproject Twelve wilde hij naar eigen zeggen “andere elementen in productie en techniek verkennen van de muziek waar hij van houdt.” Hierbij liet hij zich inspireren door ambient, krautrock, electronica, psychedelica en rock. In 2003 verscheen het eerste Twelve-album simpelweg genaamd First Album en nu is dus een opvolger.
Geen singer-songwriter muziek dus op Be Careful What You Don’t Wish For. Maar wat horen we dan wel? We horen veel ambient-achtige, instrumentale stukken. Sommige van deze stukken zijn een beetje noisy en drone-achtig zoals Plasma Reprise en Photographic Memories en andere zijn wat meer melodieus zoals Ahoi Kaptain, Rising Early Makes The Day Long, Walking Drunk en Are You Recording Me?.
Daar tussendoor staan verschillende wat meer up-tempo nummers. Deze nummers zijn nogal gevarieerd. Zo doet het Find A Way Back Home sterk denken aan Moby’s bewerking van Joy Division’s New Dawn Fades. The Rest Of My Life doet door de relaxte beat ook wel een beetje aan Moby denken. Het nummer The Anal Gunshot is post-rock achtig, met een akoestische gitaar en een viool die klinkt zoals die van John Cale bij The Velvet Underground. In Annie’s Tune zit een synthesizer loopje dat ook op een plaat van Kraftwerk had kunnen staan en So Long klinkt als typische jaren 80 doom.
Het laatste nummer is het rustige All The Same. In de zang van dit nummer zit een effect waardoor het nogal bibberig klinkt, een beetje zoals de cassettespeler in mijn oude auto. Hierna volgen nog twee gesproken stukken, maar die voegen mijns inziens weinig toe.
Het bovenstaande samenvattend kun je gerust stellen dat Be Careful What You Don’t Wish For een zeer gevarieerde plaat is. Van rustig tot vrij stevig en zowel instumentale nummers als nummers met, meestal vervormde, vocalen. Hierdoor gaat Be Careful What You Don’t Wish For niet sel vervelen, zeker niet omdat een aantal van de nummers erg goed is (Find A Way Back Home, The Anal Gunshot, So Long). Een nadeel van al deze variatie is dat Be Careful What You Don’t Wish For hierdoor behoorlijk heftig is. De plaat in z’n geheel beluisteren is dan ook best een hele klus. Sta je echter open voor deze uitdaging, dan heb je aan Be Careful What You Don’t Wish For een geweldige plaat.
Envasadora - Fastlane Cruisin'Envasadora, Spaans voor inpakmachine, werd in 2000 opgericht. in het zuiden...
Playstation 2 - Buzz : The Big Quiz Gamepersonage Buzz is een geinig mannetje. Maar vooral een hyperactieve...