Radkey - Cat & Mouse Recensie op Podiuminfo

2013-08-27 De een heeft een ontzettende hekel aan melk, de ander doet niets liever dan een berg aan films kijken en een derde kan maar geen genoeg krijgen van pittig eten. Wat deze drie personen gemeen hebben? Ze wisten onlangs een diepe indruk achter te laten op het grote film- en muziekfestival SXSW in Austin, Texas. Niet alleen daar, want ook daarbuiten zijn ze aan een opmars bezig. Zane Lowe, DJ bij BBC1, heeft ze al bestempeld als zijn nieuwe favoriete band en zegt dat het niet lang zal duren voor ze ieder ander overgehaald hebben. We hebben het over Radkey, drie tieners uit het midwesten van Amerika die uiterst aanstekelijke punk ’n roll produceren in de lijn van Danzig, The Misfits en The Ramones. De EP Cat & Mouse is hun eerste wapenfeit en ze hebben hun vizier op Nederland gericht.

Wat hebben deze jongemannen Nederland te bieden? Om te beginnen een verzameling van vijf liedjes die zo goed in het gehoor liggen dat het kwartier voorbij is voor je het in de gaten hebt. De band bestaat uit Dee (frontman en gitarist), Isaiah (basgitarist) en Solomon (drummer). Allen zijn ze nog niet eens oud genoeg om bier te mogen kopen in Amerika, maar toch hebben ze goed door hoe het er vroeger aan toe ging in het genre van de punk. Zo doet de zang van Dee bij vlagen behoorlijk denken die van Glenn Danzig, vooral op het nummer ‘Pretty Things’. Een track die vooral veel Misfits-fans zal bekoren, met zijn donkere toon en de welbekende “woaahh’s”. Ze weten heel goed wat ze doen, want in de productie van hun sound zit een lichte kraak die het zo heerlijk authentiek maakt.

De kleine collectie kent geen moment van rust. Radkey jaagt je op, gaat lekker plankgas vanaf de eerste sterke riff in de opener ‘Cat & Mouse’ en trapt dit pedaal gaandeweg steeds verder in. Met ‘Out Here In My Head’ kunnen ze bij ons goed concurreren met Peter Pan Speedrock. Het leunt sterk op een stevige baslijn en drumpartij, waardoor Dee muzikaal alles uit zijn stem en gitaar kan halen. De EP bereikt zijn hoogtepunt met ‘Red Letter’, dat aan alles en iedereen voorbij vliegt. Grenzen kennen ze niet, zeker als het gaat om het stemgeluid, wat tot het uiterst gaat en waar de passie van afstoomt. Afsluiter ‘N.I.G.G.A. (Not Okay)’ is het langste nummer, waarop ze nog eens even alles geven wat ze hebben.

Minpunten zijn er niet te benoemen, want zelfs al ben je geen liefhebber van de oude punk, het is moeilijk stil te staan bij zulke energie. Ze hebben het oude, nostalgische geluid opgepakt en helemaal eigen gemaakt. Wat heel knap is als je bedenkt dat ze pas net komen kijken. Roem is een kat-en-muisspelletje voor Radkey, maar het mag duidelijk zijn dat dat geen Tom & Jerry-tafereel is. Die roem laat niet lang op zich wachten met zo’n sterke binnenkomer.

Recensent:Roy Verhaegh Artiest:Radkey Label:Dying Giraffe Recordings