In Amerika heeft Ivo niet alleen de kunst van het inhoudsloze rocken afgekeken, ook enige bescheidenheid lijkt hem inmiddels vreemd. Volgens het promotieverhaaltje is hij geïnspireerd door Rory Gallagher, Kurt Cobain, Johnny Cash en Neil Young, maar heeft hij wel zijn eigen geluid ontwikkeld. Nou, gelukkig maar!
Openingsnummer ‘I’ll Ride’ heeft best wel een pakkende punkrock-vibe en is een aangename verrassing. Het nummer zelf bevat verder overigens geen verrassingen. Het is gelikt, het bevat veel herhaling en het steekt allemaal precies in elkaar zoals voorgeschreven in de IKEA handleiding. In het eerste couplet van ‘Nice Day’ ontdekken we dat Ivo zich door nog iemand heeft laten inspireren. We horen hier Eagle Eye Cherry’s ‘Save Tonight’, maar dan slecht gejat en met een refrein waarin Ivo zich op zijn Amerikaans overschreeuwt met “ooh ooh oohs” en “yeah yeah yeahs”.
En zo kabbelt Lost Avenues dan rechttoe rechtaan verder. Eerst met ‘Crash And Burn’, dat een duidelijk jaren ’90 geluid heeft en best aanstekelijk klinkt, en vervolgens met het nummer ‘Thank You’, de ballad waarvan je even bang was dat Ivo ‘m zou weglaten. De laatste open deuren worden nog even ingetrapt met de afsluiter ‘With You’.
Lost Avenues is een prima geproduceerde debuut-EP, waarop Ivo laat horen dat hij liedjes kan schrijven en kan spelen. Uitermate geschikt voor de popmarkt, totaal irrelevant voor muziekliefhebbers.
Pale Grey - Best FriendsZo nu en dan poneert iemand de stelling dat alles in de muziek al gedaan is....
Radkey - Cat & Mouse De een heeft een ontzettende hekel aan melk, de ander doet niets liever dan...