Best Friends opent met ‘Dead Line’ en het is direct duidelijk dat het succes van Alt-J zijn uitwerking heeft op Pale Grey. Met name de beat valt wat dat betreft op. Het nummer heeft een eclectisch karakter. De lang uitgesponnen synths en energieke beat passen wonderwel bij elkaar. Tijdens het groots opgezette einde raakt de nuance zoek, iets wat vaker het geval is. De bas in ‘Seaside’ komt nogal lomp over als je het vergelijkt met de fijne, cleane gitaar.
Muzikaal zijn er dus enkele verbeterpunten, die extra opvallen omdat de zang wel zo vlak is dat de focus met name op de muzikale elementen komt te liggen. Het moet qua zanglijnen zeker beter kunnen, maar ook tijdens het afmixen zijn verkeerde keuzes gemaakt. Vaak zit er een lichte galm op de zang en dat maakt het er niet spannender op in het geval van Pale Grey.
“There is evil in every mind”, klinkt het in ‘Shame’. Daar hadden de Belgen dan best wel iets van mogen tonen in hun muziek. Veelal is het te veilig. Zeker in vergelijking met ‘Battle’, het sterkste nummer van Best Friends. Hier is de volle overtuiging aanwezig: tempoversnellingen, overstuurde synths en een centrale rol voor de gitaar. Het is een nummer dat niet misstaan had op een album van Balthazar. Een eervolle vermelding voor het instrumentale 'Milopoy', dat in het begin rustig ronddwaalt maar uiteindelijk wel richting krijgt, onderstreept nogmaals dat Pale Grey niet nu al afgeschreven dient te worden. Hopelijk doet het karakter van enkele nummers in het vervolg echter minder eer aan de bandnaam.
Jetplane Landing - Don`t Try ”Hey, maggots! Get off my turf, I wrote shit like this five years ago!’’...
Ivo Gleeman - Lost Avenues Ivo Gleeman is afkomstig uit Rotterdam. Na veel reizen, het volgen van een...