2013-09-11
“Alternative Afro-Folk-Rock”, dat maken niet veel bands. Het is dan ook het eerste puntje waarop het internationale gezelschap Mann Friday zich onderscheidt van de grote massa. Althans, als we de uitgevende platenmaatschappij V2 Records mogen geloven. Dat het een internationaal gezelschap betreft, is in ieder geval geen geheim. “Een enigszins exotisch gezelschap” zou de lading wellicht nog beter dekken, met bandleden die opgegroeid zijn in Zimbabwe, Italië en Zuid-Afrika. Het fundament voor de band werd gelegd in Zuid-Afrika en ervaring werd voornamelijk opgedaan in de Londense muziekscene. Trainrides And Radio Play is echter niet het debuut van de band, maar al hun derde album. Hoewel de genre-aanduiding ons nog even op het verkeerde been dreigde te zetten, merk je echter meteen dat Mann Friday nou niet bepaald uitblinkt in originaliteit. Het album trapt namelijk af met het toch wel degelijk popachtige(!) ‘Clouds From A Plane’. Voornamelijk het voortdurend repeterende pianoarrangement voorziet het nummer van een quasi-verdiepende sfeer die eigenlijk alleen op de afsluiter van het album gedeeltelijk weet terug te keren. ‘One Window In Paris’ en het zomerse – en wellicht bekendere - ‘Sunrise Everyday’ zijn immers een stuk lichter en meer folk-pop georiënteerd dan het openingsnummer. Voor diegenen die naar aanleiding van ‘Sunrise Everyday’ het album beluisteren, zullen de andere nummers dan ook vooral minder aanstekelijk en hitgevoelig aandoen.
Het gros van de nummers heeft namelijk een iets groter rockrandje, zoals de aardige nummers ‘Pulse’, ‘City Love’ en ‘Fallen Knee’. Als luisteraar krijg je echter wel het gevoel dat de band geprobeerd heeft om nummers met hitpotentie te schrijven, maar daar simpelweg niet helemaal in geslaagd lijkt te zijn. Daartegenover staat echter dat op de valreep ook nog een kleiner en gevoeliger folkliedje gepresenteerd wordt, in de vorm van het akoestische ‘The Girl With A Thousand Faces’. Het zal zeker geen hit worden, maar het blijkt een welkom en uiterst aangenaam verdiepingsmomentje op een album dat – spijtig genoeg - alleen opent en afsluit met enigszins doordringend en geestprikkelend materiaal.
In tegenstelling tot de albumcover, lijkt de muziek van Mann Friday soms namelijk wat kleurloos. Wat de band laat horen is namelijk gewoon in orde en dat dekt de lading dan ook meteen voor de volle honderd procent. De melodieën zijn doorsnee, de instrumentatie aardig en verrassingen zijn er nauwelijks. Daarnaast streeft de voorspelbaar gearrangeerde muziek er duidelijk naar om haar toehoorders op te vrolijken, te laten springen of van de nodige energie te voorzien. Hoewel het geluid van de band absoluut een zekere energie bevat, is die echter niet altijd even aanstekelijk, waardoor de band haar doel maar met wisselend succes lijkt te bereiken. Trainrides And Radio Play is dan ook een licht exotisch plaatje voor de minder kritische liefhebber van degelijk gearrangeerde of geijkte folkrock, waarop makkelijke maar goed in het gehoor liggende melodieën de boventoon voeren.
Golden Suits - Golden Suits Golden Suits van de gelijknamige band Golden Suits is het eerste...
Bent Shapes - Feels Weird Bent Shapes zal waarschijnlijk niet bij iedereen een belletje doen...