2013-09-26
Aan inspiratie geen gebrek bij Anneke van Giersbergen. Amper anderhalf jaar na het prachtige Everything Is Changing staat de opvolger in de vorm van Drive alweer klaar. De verwachtingen zijn hooggespannen, temeer daar de vorige plaat een voorzichtige terugkeer naar het hardere werk liet horen. Liefhebbers van The Gathering wreven zich vergenoegd in de handen. Die mensen zullen zich met Drive waarschijnlijk weer wat minder vermaken omdat Anneke enigszins is terug gekeerd naar het poppy geluid van In Your Room uit 2009. Daarmee is Drive natuurlijk geen slechte plaat, maar het eindresultaat is gewoon weer een stukje luchtiger dan zijn voorganger en laat een aantal liedjes horen dat prima gedijt bij mooi weer. Voor dit album heeft Anneke weer een heel leger aan hulptroepen opgetrommeld. Behalve haar vaste drummer en levenspartner Rob Snijders vinden we nog een tiental muzikanten en vocalisten die meegeholpen hebben op deze schijf. De productie is ditmaal in handen van Arno Krabman (Dejafuse), die ook een gedeelte van het gitaarwerk verzorgde.
Het album opent nog lekker stevig met het fraaie ‘We Live On’, en ook de poprock van ‘Treat Me Like A Lady’ is een prima song. Vervolgens zijn de songs ‘She’ en ‘Drive’ erg poppy en vooral de meezingbare huppel-refreintjes zullen niet ieders kopje thee zijn. De prachtige ballad ‘My Mother Said’ laat vervolgens maar weer eens horen dat Anneke het best excelleert in dit soort bedachtzame droevige liedjes. Dit geldt ook voor de ingehouden rock van het wonderschone ‘Forgive Me’.
De eveneens vlotte songs ‘You Will Never Change’ en ‘Shooting For The Stars’ zijn niet onaardig en doen wat denken aan haar samenwerking met Devin Townsend, maar dan in de light-versie. ’Mental Jungle’ laat weer wat metalinvloeden horen. Opvallend in dit nummer is de mooie gastbijdrage van de Turkse zanger Hayko Cepkin. Het afsluitende ‘The Best Is Yet To Come’ houdt een belofte in voor de toekomst. De dragende stoner-achtige riff in het couplet is hierin prachtig.
Drive bewijst dat Anneke het best is in het vertolken van liedjes met een wat droevige stemming. Of dat nu rock georiënteerd songs of gedragen ballads zijn, is wat dat betreft om het even. Zodra het te poppy wordt, klinkt het allemaal net even te gewoontjes, zeker zodra de songs het net niet hebben. Waarschijnlijk had Anneke In Your Room in gedachten bij het schrijven van de songs, maar die plaat viel vooral op door de mooie popliedjes met een breekbaar randje. Dit album valt gewoon wat minder op, maar bevat nog altijd bovengemiddelde kwaliteit van Nederlands beste zangeres. Want die fabelachtige stem blijft altijd boeien.
_Buddy_Emmons(2013).jpg)
Various - The Big E. A Salute To (Steel Guitarist) Buddy EmmonsDe kans is groot dat bij de naam Buddy Emmons niet meteen een belletje bij je...
.jpg)
Che Sudaka - 1111 Lives Che Sudaka is een band bestaande uit Argentijnen en Colombianen. De band...