Hoewel op The Point Of Few soms nog wat te netjes wordt gespeeld, brengt de muziek van de heren al snel je hoofd in een op en neer stand. Een lekker loom ritme en vette riffs zorgen daar voor. Vooral de afsluiter ‘Cracked Mirror Man’ is daar het zompigste voorbeeld van; een traag slepend ritme en inventieve gitaarlicks maken dit nummer tot het beste van de EP. Het enige minpuntje is dat zanger Lennart Wardekker juist in dit nummer soms wat te geforceerd ruig zingt. Dit valt in de snellere opener ‘Burn The Book’ wat minder op, al horen we hier soms een wat vreemd accent.
Tussen deze twee nummers geklemd zitten het heerlijke pure stonernummer ‘Sanctuary’, dat ook weer zo’n steengoede riff bevat, en het bijna swingende ‘Icarus’ waarbij het moeilijk is om je hoofd stil te houden. In een zelfde soort groove ramt ‘Lies’ ook lekker door. In dit nummer zijn de tempowisselingen en gitaarsolo wel prettig voor de broodnodige afwisseling.
Op Point Of Few moeten de nummers het vooral hebben van de lompe grooves en vette riffs. Dat Lennart Wardekker soms niet helemaal lekker overkomt is niet erg, omdat hij veel goed maakt met zijn inzet. Stonehawk is een jonge band die er wel gaat komen en ongetwijfeld live een vette show zal neerzetten.
Monokino - Fake VirtueHet begon ooit in Hamburg, kreeg wat navolging in China, maar is een duo uit...
No Blues - Kind Of NO Blues Het gezelschap No Blues timmert al enkele jaren stevig aan de weg. De groep...