2013-08-29
In Europa zijn maar weinig hardcore-acts die het écht goed doen. Vooral in Nederland is het een komen en gaan van namen waarbij ze uiteindelijk toch een keuze moeten maken tussen een brave carrière en een leven in de muziek, waarbij de eerste het vaak wint. Let’s face it, het is geen populair genre waar in Europa het grote geld mee te verdienen is. Ook bij de oosterburen worstelen deze bands zich een weg door het bestaan en één daarvan is A Traitor Like Judas. Ze bestaan al ruim dertien jaar, maar in de huidige bezetting zit geen oorspronkelijk bandlid meer. Daarmee is hun stijl veranderd, maar een andere naam zit er niet in. “We’ve always put out genuine, sincere music and that’s a big part of maintaining the initial integrity associated with the name”, aldus frontman Jasper Older. Guerilla Heart is hun nieuwe wapenfeit.Het verschil met het oude werk is goed te horen. Het is niet langer metalcore met zo af en toe een vleugje deathcore, dit is pure hardcore met een metalcore-jasje. Hierbij kun je dus denken aan bands als The Ghost Inside, maar ook Comeback Kid en zelfs Parkway Drive. Hard voor je kanis, maar voorzien van een melodielijn die verweven is met het hoge tempo waarop ze de muziek eruit persen. Het intro is episch en bouwt de spanning geweldig op, waarna de bom barst met ‘What Counts’. Voor dit nummer hebben ze al een hele tijd geleden een video uitgebracht. De boodschap die ze brengen is er eentje die goed bekend is binnen dit genre. Leef voor jezelf, doe wat je wil, ga voor je dromen, vriendschappen zijn alles. De gangvocals zijn eveneens vertegenwoordigd en komen al voorbij in ‘What Counts’. Verder zijn het vooral zware gitaren, brullende vocalen en zo nu en dan een breakdown.
Het klinkt allemaal behoorlijk cliché zoals het hierboven omschreven staat, maar dat neemt niet weg dat het bijzonder goed is uitgevoerd. Het is niet wereldschokkend wat ze doen, maar wat ze doen, dat doen ze zeker goed. Niet meer, maar ook zeker niet minder en gezien hun verleden zijn ze er wel op vooruit gegaan. Het is nu wat toegankelijker, hoewel je zo her en der een licht Duits accent hoort, zoals in ‘Friendship’. Het is geen zwaar storende factor, maar het verraadt dan toch weer dat de plaat niet helemaal Amerikaans is. Hoogtepunt van ‘Guerilla Heart’ is het nummer ‘One Way Ticket’, dat met zijn gangvocals lichtelijk aan oi-punk doet denken en waarbij vocalist Jasper Older licht rappend zich door de teksten baant. Het dendert heerlijk door je speakers en past mooi net na het muzikale intermezzo. Beetje vreemd is dat ze ‘Make This Happen’, afkomstig van de vorige plaat Lifetimes, opnieuw hebben opgenomen. Op een strakkere productie na, is er geen verschil te horen. Verder is het een lekkere stevige hardcoreplaat voor tussendoor, maar niet eentje die men zich lang zal heugen.
.jpg)
Armand Wijskamp - Starting OverIn het verleden speelde en gruntte Armand Wijskamp in een deathmetalband,...
.jpg)
The Drowning Men - All Of The Unknown Hoewel het schijfje in de Verenigde Staten al in de zomer van 2012...