2006-07-03
Wanneer je hart sneller gaat kloppen van minimalistische, ongepolijste en expliciete electro-punk, dan is de kans groot dat je al tenminste één album van Peaches in je bezit hebt. Op ImPeach My Bush, Peaches’ derde album, serveert ‘Miss Lovertits’ ons wederom een dergelijke cocktail tegendraadsheid; “Forget that lady marmelade. I Fix you some peach lemonade”. De openingszin “I’d rather fuck who I want than kill who I am told to” is slechts het begin van een veertig minuten durend tekstueel offensief tegen de gevestigde patriarchale orde. Terwijl de muziekvideo’s op TMF, The Box en MTV grotendeels bevolkt worden door vrouwen in onderdanige en vaak zelfs denigrerende posities, draait Peaches de rollen voor de verandering eens om. In Downtown staat, schatplichtig aan Consolidated’s You Suck, de bevrediging van de onderste helft van het vrouwelijk lichaam centraal. En in Two Guys (For Every Girl) rapt Peaches over een stomende avond in het gezelschap van twee tevens niet vies van elkaar zijnde heren: “I wanna see you work it guy on guy ... Just remember an ass is an ass, so roll on over and have yourself a blast”. Puberale vuilbekkerij? Jazeker. Maar tegelijkertijd ook een staaltje broodnodig gender-activisme.
Maar Impeach My Bush is niet alleen maar tekstueel vermaak. Muzikaal is er ook een en ander gaande. Het wat slappe Tent In Your Pants is na de funky headbang-electro van Hit It Hard, het relaxt rondstuiterende Downtown en de moddervette electro-beats van Two Guys (For Every Girl) al snel vergeten en vergeven. ImPeach My Bush is vooral op beats gebaseerd. Maar zo nu en dan steken ook slicke gitaar-riffs en drums de kop op. Hierdoor krijgt de plaat een iets afwisselender, voller en rijker karakter. De vele gastbijdragen behoeden het album eveneens voor eentonigheid.
De gastbijdrage van Joan Jett in You Love It haalt misschien wel het beste in Peaches naar boven. Deze garage-rock stamper, waarbij echt alle remmen los gaan, klinkt als een vruchtbare samenwerking tussen Sleater-Kinney en Eagles Of Death Metal. Van die laatste band dragen overigens Josh Homme, Dave Catching, Brian O’Connor en Samantha Maloney daadwerkelijk hun steentje bij. Ook Feist en zangeres Beth Ditto van The Gossip doen een duit in het zakje. Prima gezelschap dus, met goede tot uitstekende resultaten tot gevolg. Met Rock The Shocker en de brute afsluiter Stick It bewijst Peaches overigens ook zonder al die gasten best te kunnen knallen.
ImPeach My Bush zal voor ingewijden niet meer echt als een bom inslaan en voor sommigen van hen wellicht aanvoelen als een te gemakkelijke herhalingsoefening. Maar, hoe je het ook wendt of keert, ImPeach My Bush is beslist een smakelijk en in alle opzichten rauw, vindingrijk en recalcitrant album. Deze plaat is zeker niet voor iedereen een aanrader, maar voor diegenen voor wie muziek niet altijd glad, gelikt en gestroomlijnd hoeft te zijn, is deze schijf een waar Peachgasm.
Hazy Jane - Chapter #1Sommigen onder ons waren al enigszins bekend met de band QV-Louise en voor...
Tv on the Radio - Return to Cookie Mountain TV On The Radio heeft zijn tweede plaat afgeleverd. Een spannend moment,...