De plaat legt daarmee de nadruk op Elton John zijn zang- en piano kunsten, en dat doet het zeer aangenaam. Op ‘Oscar Wide Gets Out’ horen we stevig piano spel waarbij Elton John zijn zangkunsten flink naar voren worden gestuwd. Het sfeervolle nummer doet aan het begin minimalistisch en dreigend aan. Naarmate het lied vordert neemt zowel het stembereik als de muzikale begeleiding steeds dreigendere vormen aan.
Wat echter ook opvalt is dat Elton John zichzelf soms schreeuwerig op de plaat zet. Hij probeert duidelijk goed te articuleren. Dit komt de volgbaarheid van de nummers zeker ten goede. Het zorgt er echter ook voor dat de nummers op elkaar beginnen te lijken. De Engelsman gooit er nergens eens een andere vocale inslag tegen aan.
Dit verandert nog even wanneer T-Bone Burnett enkele gospelinvloeden door de nummers heen mixt. ‘Take This Dirty Water’ en ‘Mexican Vacation (Kids In The Candlelight)’ hadden zo in een Amerikaanse kerk ten gehore gebracht kunnen worden. Dit is mede dankzij Elton John die meer soul in zijn stem gooit en het voortreffelijke koor dat tegen hem in zingt.
De nummers kunnen er echter niet voor zorgen dat The Diving Board haar potentie waar maakt. Het klonk als een goed idee om een terugkeer naar de basis van Elton John te laten produceren door T-Bone Burnett. Het heeft echter niet het gewenste resultaat. John probeert simpelweg te hard om goed te zingen en mist daarmee emotie in het gros van de nummers.
Appa & Sjaak - WolfDe Amsterdamse rappers Appa en Sjaak sloegen de handen ineen om de...
Giovanca - Satellite Love Slapeloze nachten vormen een bron van inspiratie voor de 36-jarige Giovanca...