2013-10-26
Punk, emo, grunge, screamo. Vieze woorden in hipsterland. Wordt als band in één adem met één van deze genres genoemd, laat staan alle vier, en je wordt zonder omkijken genegeerd. Slechts een enkele band weet de dans te ontspringen. Na het tweede album The Things We Think We’re Missing zou Balance And Composure zo maar één van die gelukkigen kunnen zijn.Gitaren zijn uit. Dat was de conclusie die De Volkskrant trok na de afgelopen editie van Lowlands. Dat geldt zeker voor harde gitaren. Gitaarmuziek leeft niet zoals het deed aan het begin van deze eeuw of het begin van de jaren negentig. Zeker in de punkhoek zijn klappen gevallen. Punk en emo werd al snel geassocieerd met My Chemical Romance of, god forbid, Fall Out Boy. Die bands deden een trucje, voerden een act uit voor het publiek. Bepaald niet cool om in je platenkast te hebben. Maar eens in de zoveel tijd komt er een band voorbij die alles tegen zich lijkt te hebben, maar desondanks hipsterfähig is.
Balance And Composure is zo’n band. Hard, ongepolijst, maar toch melodieus en zonder gezeik over allerhande tienerkwalen. Twee jaar na het debuut Seperation, klinkt de tweede plaat The Things We Think We’re Missing als een machine. Het openingsduo ‘Parachutes’ en ‘Lost Your Name’ werkt als een ballotage, waar de mannen en jongens van elkaar gescheiden worden. Beukend en hard, minder leunend op melodie dan de rest van het album. Maar, juist wel zoals de rest van het album, zonder drammerige en nasale zang over highschoolproblemen en stadionwaardige meezingmomenten.
Daar onderscheidt Balance And Composure zich van de andere bands die zich tegenwoordig in hetzelfde veld begeven. Qua onderwerpen verschillen de nummers niet bijzonder veel met die van de concurrentie, maar de wijze waarop het wordt gebracht is authentiek. Nummers als ‘Back of Your Head’, ‘Reflection’ of ‘Tiny Raindrop’ hebben het in zich om een groter publiek aan te spreken, zonder gemaakt over te komen. Het verschil is niet muzikaal, tekstueel of thematisch, maar vooral in gevoel. Balance And Composure voelt echt aan. Als dat een trucje is, dan heeft de band dat tot in perfectie uitgevoerd.
-3.jpg)
John Legend - Love In The Future John Legend is typisch zo’n twijfelgeval. Is zijn muziek nou kunst of...
.jpg)
Rebzjie - Sjeepsrech Ooit begonnen als hiphopformatie, maakte het Maastrichtse gezelschap Rebzjie...