Man Man - On Oni Pond Recensie op Podiuminfo

2013-10-07 Man Man is een band uit Philadelphia die met On Oni Pond alweer haar vijfde album uitbrengt. Naar eigen zeggen heeft de band hiervoor haar eigen geluid afgebroken en vanaf de grond weer opgebouwd. Hierbij waren de hoofdrollen weggelegd voor zanger Honus Honus, oftewel Ryan Kattner, en drummer Pow Pow, bij de belastingdienst bekend als Christopher Powell. De laatstgenoemde speelde voor het eerst een belangrijke rol bij het schrijven van de songs en dit is goed te horen op On Oni Pond. Vrijwel alle nummers worden gedragen door een kenmerkend ritme, dat belangrijker is dan de melodie. Daarnaast horen we vooral veel toetsen, wat blazers en de stem van Honus Honus.

De muziek op On Oni Pond bevat elementen uit soul, hiphop, rock ’n roll, psychedelica en de muziek van Talking Heads ten tijde van Remain In Light. Daarnaast deed On Oni Pond ondergetekende in eerste instantie denken aan het debuutalbum van The Coral. Bij nadere beluistering blijkt de gelijkenis met dat album echter vooral te zitten in de licht rammelende productie en het stemgeluid van Honus Honus.

Na het melancholische intro ‘Oni Swan’ trapt On Oni Pond af met ‘Pink Wonton’, dat meteen één van de hardste nummers op het album is. Een stuwend ritme, keyboards en een overvolle productie. ‘Pyramids’ ligt in het verlengde hiervan, maar ‘End Boss’, ‘Head On’ en het reggae-achtige ‘King Shiv’ zijn toch net iets rustiger. De beukende drums in ‘Loot My Body’ gaan weer iets meer richting de openingstrack, maar deze song bevat ook wat jazzy blazers.

‘Deep Cover’ is een wat afwijkende song. Hierin geen prominente percussie, maar een akoestische gitaar en verderop wat leuke blazers. Afsluiter ‘Born Tight’ wordt voorafgegaan door de heerlijke nachtclubpiano van de korte track ‘Curtains’. ‘Born Tight’ begint vervolgens zelf ook met een prominente piano, maar ook opnieuw zeer stuwende drums. Deze song houdt een beetje het midden tussen Dresden Dolls en Ben Folds Five.

On Oni Pond is een lekker energieke plaat, met een aantal leuke songs, maar het ontbreken van echt goede melodieën is toch wel een minpunt. En voor een band die als experimenteel te boek staat is de muziek van Man Man toch net niet spannend genoeg.

Recensent:Eric Rijlaarsdam Artiest:Man Man Label:Anti