Zebrahead - Call Your Friends Recensie op Podiuminfo

2013-10-07 Nog altijd zijn ze bekend van dat ene hitje, ‘Playmate Of The Year’. En misschien van ‘Check’ uit Tony Hawk Pro Skater 2. U hoort de anciënniteit en daar is ook sprake van. Zebrahead is inmiddels een gerenommeerde speler in de achtergrond van de commerciële punkrock.

Dat wil niet zeggen dat de mannen talentloze zakken zijn. In tegenstelling tot zoveel bandjes die het net niet maken, kunnen deze mannen wel degelijk muziek maken. Ze beheersen hun instrumenten, vooral drummer Ed Udhus en gitarist Gerg Bergdorf. Maar laat die laatste nou net in de aanloop naar de release van de nieuwe plaat Call Your Friends het toneel hebben verlaten, met de heerlijk politiek correcte reden dat hij “meer tijd met zijn gezin wilde doorbrengen”'.

Wellicht had het er ook mee te maken dat de vorige twee albums van de Californische band bepaald geen hoogstandjes waren. Hoe het ook zij: Bergdorf werd vervangen door Death By Stereo-gitarist Dan Palmer. De droeve conclusie is echter dat dit niet tot de frisse wind heeft geleid, die de band nodig had. Ja, de riffs waarmee nummers als 'Murder On The Airways' openen zijn wellicht nog iets puntiger. Maar wat daar wordt gewonnen, wordt verloren in de bak met herrie die regelmatig ontstaat in refreinen. Dat kan je ook slechte productie noemen, maar tegelijk getuigt het niet van erg interessant materiaal.

Het leeuwendeel van de nog altijd licht puberale liedjes van de heren is dan ook geen eeuwigheidswaarde geschonken. Een schril contrast met albums als Broadcast To The World en Phoenix, toen zanger Matty Lewis bij de band kwam in plaats van frontman Justin Maurillo. Een nieuw lid doet dus niet altijd wonderen.

Toch zijn er een paar goede nummers te vinden op Call Your Friends. Opener ‘Sirens’ is een heerlijke meezinger die zich op een aangename wijze in je hoofd nestelt. Voor je het weet sta je op de wc “Siiiiirens all calling, all is fair in love and war” te neuriën. En ook de titelsong is een heerlijke tienerpunk-hit over keidronken worden. Derde wapenfeit: 'Panic In The Streets', waar Palmer toch even bewijst dat hij een waardig vervanger kan zijn van Bergdorf. Prima, zo tussen de eenheidsworst. Maar daar win je de oorlog niet mee. Call Your Friends is kortweg dan ook geen groots gebeuren. Misschien is Zebrahead zelfs wel wat te belegen om nog eens een echt goed album te maken.

Recensent:Koen Nederhof Artiest:Zebrahead Label:Suburban Records