2013-10-04
Voor sommigen een oude bekende, voor anderen een ontdekking. Blue October bestaat al sinds 1995 en levert met Sway haar zevende album af. De kwaliteit van de albums is volgens veel fans een ‘hit and miss’-situatie. Maar er is niet echt een consensus bereikt over welke platen nu de ‘hit’ en welke de ‘miss’ zijn. Voor een nieuwe luisteraar zal Sway daardoor heel anders klinken dan een doorgewinterde fan. Blue October staat bekend om haar alternatieve, experimentele rock met lichtelijk depressieve teksten. Hoewel ‘stond’ misschien passender zou zijn, de nieuwste plaat is namelijk een stuk optimistischer. ‘Breathe, it’s over’ kondigt dit misschien al wel een beetje aan. Dit nummer duurt maar een minuut en is beter te zien als een introductie van het album. Violen, akoestische gitaren en galmende teksten gaan soepel over in het tweede nummer, ‘Sway’, een lekker catchy, upbeat nummer. De teksten zijn niet bijster intelligent, maar de stem van Justen Furstenfeld maakt dit ruim goed. Gelukkig zijn de teksten op de andere nummers van hoger niveau. ‘Bleed Out’ is een van de juweeltjes van het album. Een heerlijke rockplaat die zich vrij makkelijk laat beluisteren. Dit nummer laat duidelijk zien dat de band al enige tijd meedraait. De gitaren, de drums, de vocalen: het is allemaal zoals het hoort.
Na de ‘veilige’ nummers, komt er ook wat meer afwisseling in het album. ‘Debris’ is evengoed een fantastisch nummer. Dit is een wat meer experimentele track met heerlijke baslijntjes en ingetogen vocalen die voor een positief ‘kippenvel-gevoel’ zorgen. Het is een lang nummer, ruim boven de zes minuten. Maar het geeft nergens het gevoel te lang te duren dankzij een goed getimede bridge en gitaarsolo. ‘Debris’ heeft een net wat betere structuur dan de meeste nummers op de plaat.
Helaas lijkt Blue October daarna even de weg kwijt te zijn. ‘Things We Don’t Know’ begint prima, maar het lijkt wel of de band er tijdens het refrein geen zin meer in had. ”The things we don’t know about, the things we don’t know about, well they’ll see… (en herhaal dit een aantal keer)” Gelukkig doen de nummers erna dit debacle een beetje vergeten. ‘Hard Candy’ is wat meer stevige rock, een flinke berg gitaren en leuke teksten. “I used to act like a soldier, but never even picked up a gun. I used to dress like a hooker, but never seemed to hook anyone”. ‘Put It In’ is eenzelfde soort rocknummer, maar hier is een eervolle vermelding voor de drums zeker op zijn plek. Het nummer bouwt langzaam op om met een een goede hoeveelheid gitaargeweld los te komen in het refrein en een bridge die tegen ‘screamo’ aan zit. Het eindresultaat is een track die je het liefst nog een keer extra beluisterd. ‘Light You Up’ laat weer een heel andere kant van de band zit. Dit laat zich nog het best omschrijven als een geslaagde kruising tussen hiphop en rock met een paar verdwaalde violen. Blue October heeft het duidelijk toch wel in zich.
Sway is over de gehele lijn een lekker album. Op een paar nummers na, weet Blue October toch wel te laten zien dat ze heel wat in huis hebben.
-1.jpg)
Johnny Flynn - Country MileEen van de onvervalste folktelgen uit de Londense muziekscene, zo mag Johnny...
.jpg)
The Airborne Toxic Event - Such Hot Blood De alternatieve rockband The Airborne Tocix Event uit Los Angeles is niet...