2013-11-05
Een van de onvervalste folktelgen uit de Londense muziekscene, zo mag Johnny Flynn inmiddels met recht betiteld worden. Vele muziekliefhebbers zullen Flynn kennen als erkende muziekvriend van de Londense folkband Mumford And Sons, voor wie hij met concerten veelvuldig het voorprogramma heeft mogen verzorgen. In vergelijking met de hedendaagse vaandeldragers van de populaire folk is Flynn echter introverter, minder radiovriendelijk en nog duidelijker folk-georiënteerd.Dat kwam voor het eerst tot uiting op debuutalbum A Larum, dat zijn bescheiden doorbrak vormde. Nadien volgde het in vergelijking iets minder goed ontvangen Been Listening vooraleer we nu toe zijn aan zijn derde album Country Mile. De albumtitel lijkt in ieder geval een goede indicatie van de thematiek. Flynn valt in zijn teksten immers meermaals terug op thema’s die refereren naar reizen en persoonlijke ontwikkeling.
De bezongen thematiek wordt muzikaal opgeluisterd door songs die stevig verankerd zijn in de traditionele folk maar ook een kleine pop-achtige inslag kennen. Het klinkt echter wel allemaal wat minder opzwepend en ontwapenend dan voorheen, waarbij vooral de banjo iets meer naar de achtergrond gedirigeerd wordt.
De instrumentatie is nochtans rijk en Flynn switcht van redelijk uitbundige en meeslepende folkrockliedjes als ‘Country Mile’, naar ballads als het uiterst indringende ‘Time Unremembered’, en van swingende tracks als ‘Fol-de-rol’ naar tamelijk intieme, traditionele folksongs als ‘Murmuration’ en ‘After Eliot’. Flynns stem is van nature karakteristiek en ook zijn voorliefde voor koortjes en meerstemmige zanglijnen zijn opnieuw evident.
Desalniettemin is het spijtig dat Flynn niet een beetje meer varieert met zijn sterke stem. Samen met de eveneens wat slepend aandoende arrangementen zorgt die eentonigheid er namelijk voor dat de verveling zo nu en dan vervaarlijk op de loer ligt. Vele tracks zouden met het nodige venijn immers nog beter uit de verf gekomen zijn. Het beste voorbeeld daarvan is de track ‘Einstein’s Idea’ waarin het tamelijk repetitieve refrein (“Oh My Darlin’”) gaandeweg nogal aan kracht inboet en saai dreigt te worden.
Country Mile is qua nummers echter wel erg divers en als geheel een uiterst solide en coherent album vol bovengemiddelde folksongs. Flynns nummers zitten immers gewoon prima in elkaar en variëren vakkundig van meeslepend tot klein en intiem. Het opzwepende aspect van Flynn’s muziek wordt echter wel een klein beetje gemist. Kortom, Country Mile is solide, niet meer maar ook zeker niet minder.
.jpg)
Exploded - Gathering All Destructive Strength Gather All Destructive Strength , zo heet de eerste in eigen beheer...
.jpg)
Blue October - Sway Voor sommigen een oude bekende, voor anderen een ontdekking. Blue October...