2013-11-16
De band Ha Ha Tonka (vernoemd naar het gelijknamige staatspark in de Amerikaanse staat Missouri) debuteerde in 2007 met Buckle In The Bible Belt, waarna nog twee albums volgden. Americana is het hoofdgenre waarin de band opereert, hoewel ook invloeden uit de indie, folkrock en Southern rock duidelijk vervat zijn in hun geluid. Vierde wapenfeit Lessons is een vriendelijke langspeler die, in vergelijking met vorige albums, aanzienlijk rijker geïnstrumenteerd is. Tegelijkertijd borduurt de plaat voort op de energie, dynamiek en harmonieuze zanglijnen die we van het collectief gewend zijn. Op Lessons kiest het gezelschap voornamelijk voor redelijk makkelijk in het gehoor liggende refreinen waaromheen de nodige gitaarerupties te horen zijn. Op momenten hadden enkele van die instrumentale passages misschien iets korter gemogen, maar over het algemeen zorgen ze voor een prettige diepgang op muzikaal gebied. Het album opent in ieder geval uitstekend met het opzwepende ‘Dead To The World’ en het potentiële hitje ‘Colorful Kids’, dat drijft op een heerlijke mandoline en de voortdurend herhaalde woorden “I see me as I was, You as you were, Me as I was, You as you were, Before the color began to bleed out of us .”
Veelzijdig is Ha Ha Tonka ook, hetgeen wellicht het meest gekarakteriseerd wordt door het fijne tweeluik ‘Synthetic Love’ en ‘Arabella’. Het rustige gitaargetokkel van het korte ‘Synthetic Love’ vormt de (verlengde) muzikale introductie van ‘Arabella’, dat van een harmonieuze folksong mooi overgaat in een haast garagerock-achtig geheel. Op momenten, en vooral tijdens het prettige ‘Rewrite Our Lives’, doet de band zelfs een beetje denken aan (laten we eens gek doen) de Americana-variant van Mumford And Sons of, wellicht dichter bij huis, The Lumineers. Met uitzondering van ‘Colorful Kids’ bevat het album echter te weinig songs die genoeg hitpotentie hebben om het bewandelen van eenzelfde succespad mogelijk te kunnen maken.
Lessons is bovenal een album van levensreflectie geworden, “I keep learning the same lessons over again, I can’t keep learning the same lessons over again.” zingt men in het titelnummer. Daarnaast komen er voortdurend andere zinnen voorbij die duidelijk refereren naar verschillende levensperiodes, de keuzes die daarin gemaakt werden, de toekomst en mooie en minder mooie herinneringen. Het verklaart songtitels als ‘Colorful Kids’, ‘Rewrite Our Lives’, ‘The Past Has Arms’ en ‘Staring At The End (Of Our Lives)’. Mijmeren doen de heren echter nergens. De band klinkt dynamisch, bevleugeld en energiek, en verpakt alles in toegankelijke nummers. Een hoogvlieger is het niet, een aardige plaat zeer zeker.
-1.jpg)
Stephen Kellogg - Blunderstone Rookery Blunderstone Rookery , dat is de titel van het zevende reguliere soloalbum...
.jpg)
Eddy Zoëy - Andere Kanten Van... Met zijn werk voor BNN en later programma`s als Take Me Out werd Frederik...