2013-11-01
Het zijn roerige tijden voor de uit Londen afkomstige groep To Kill A King. Na de oprichting in 2009 onder de naam Kid ID, werden maar liefst twee EP's uitgegeven voordat het debuut Cannibals With Cutlery verscheen. Als klap op de vuurpijl kondigden twee bandleden afgelopen maand aan te vertrekken en werden zij vervangen door nieuwe bandleden. Voor de fans is het lange wachten op het debuut echter de moeite waard geweest, want de plaat, waar maar liefst zeventien hymnes op staan, staat als het huis. Naast de nummers die verschenen op de EP's van de band staan ook goede nieuwe nummers. De band is te herkennen aan folk-popmuziek met rustige songs die in een redelijk laag tempo gespeeld worden. Hierdoor krijgt de zang van Ralph Pelleymounter een meer gedragen geluid dan bijvoorbeeld bij een genregenoot zoals Mumford & Sons. Het mooiste aan de cd is zonder meer de stem van de zanger. Doordat deze lager is dan veel andere indie-zangers, krijgen de nummers een melancholieke ondertoon. Het geluid is ook typisch Brits door de intonatie van de zang. Enkele mooie rustige nummers op de cd zijn 'Cold Skin' en 'Funeral', welke eerder al op een EP verscheen. Toch is er ook kritiek op de band te formuleren. Omdat er niet gekozen is voor een selectie van, pak 'm beet, twaalf nummers lijkt de plaat halverwege toch wat te verzanden. Anderen zouden zeggen: je kan er ook bij in slaap vallen. Toch zijn deze kritiekpunten relatief klein bij de meerwaarde die de band geeft.
To Kill a King heeft een heel volwassen album afgeleverd met rustige, gedragen Britse folk-popnummers. Het is de hoop dat de band ten tijde van de folkhype stand houdt tegen de grote concurrentie. Cannibals With Cutlery levert in ieder geval enkele parels op. Een sterk debuut.
.jpg)
NYPC - NYPCBij een nieuwe insteek hoort een nieuwe naam. New Young Pony Club werd NYPC...
.jpg)
Crystal Antlers - Nothing Is Real Crystal Antlers was dat compleet geschifte indiebandje die in 2009...