2013-10-10
Ulver leek haar draai gevonden te hebben. Het avant-gardistische muziekgezelschap bracht de laatste jaren platen uit die elementen uit de progressieve en alternatieve hoek bevatten. Het duistere gevoel dat het Noorse gezelschap rond Kristoffer Rygg daarbij in de muziek legde was een uitvloeisel van haar blackmetal verleden.Maar wie ook maar even mocht denken dat Rygg en de zijnen gemakzuchtig zouden voortborduren op de prachtige voorgaande platen, heeft het helemaal mis. Het nieuw werkstuk heet Messe I.X-VI.X en laat zich het best beluisteren als een klassiek werkstuk. De zes nummers zijn voor een groot gedeelte instrumentaal en bevatten een overdosis (duistere) ambient-sferen. De band werkte voor Messe I.X-VI.X samen met het Tromsø Chamber Orchestra.
Voor het overgrote deel speelt de band en het orkest minimalistisch en repetitief. Het doet soms wel wat denken aan het werk van Steve Reich en Philip Glass. Af en toe komt het orkest even uit de kast zoals in de slotminuten van ‘Son Of Man’, waarin de strijkers even flink van leer trekken. In dit nummer is ook de stem van Rygg te horen. De man zingt een klein stukje en klinkt hierin alsof hij al het verdriet van de wereld op zijn schouders draagt.
De meeste zangregels horen we in de geweldige afsluiter ‘Mother Of Mercy’. Hier horen we zelfs voorzichtig gitaarwerk en heuse drums. Dit nummer is het meest toegankelijke en neigt enigszins naar de muziek zoals we die kennen van de laatste Ulver-platen. De tweede helft van deze song bestaat uit een symbiose van ambient elektronica en minimale klassieke muziek.
De instrumentale openingssong met de welluidende titel ‘As Syrians Pour In Lebanon Grapples With Ghosts Of A Bloody Past’ is een langzaam opbouwende klassieke compositie waarin elektronica en unheimische klinkende strijkers een intens duistere sfeer oproepen.
Door de overheersende repetitieve elektronica in de instrumentale nummers ‘Shri Schneider’ en ‘Glamour Box (Ostinati)’ gaat Ulver enigszins de richting op van Klaus Schulze, de Duitse synthesizergoeroe. Gecombineerd met de dreigende strijkers zijn ook dit weer composities om je vingers bij af te likken.
Wanneer je Messe I.X-VI.X voor het eerst hoort denk je dat Kristoffer Rygg compleet kierewiet is geworden om dit op te nemen. De man weet echter donders goed wat hij doet en voor je er erg in hebt heeft hij je weer te pakken met zijn composities die stukje bij beetje hun schoonheid prijsgeven.
.jpg)
Anathema - UniversalHet wordt potverdorie eens hoog tijd dat Anathema niet meer als metalband...
.jpg)
Fighting Fiction - The Long And Short Of It Een eerlijk verhaal. Een mooi en eerlijk verhaal. Die term hebben we zo vaak...