2013-10-03
Als er een band is die een draaideursysteem kent wat betreft leden, dan is het Eyes Set To Kill wel. Vanaf het prille begin in 2003 tot nu hebben ze ruim vijf vocalisten, vijf gitaristen en drie drummers versleten. Als je de twee tourgitaristen niet meetelt en het even buiten beschouwing laat dat Alex Lopez van Suicide Silence de drums voor het nieuwe album Masks geschreven en ingespeeld heeft. De vaste kern blijft bestaan uit de zusjes Rodriguez, met Anissa op basgitaar en Alexia op gitaar en zang. Eveneens blijven ze trouw aan hun metalcore-geluid met een wisselwerking van zuivere zang van Alexia en de screams van gitarist Cisko Miranda. Met hun vijfde plaat Masks op zak, zetten ze nu eindelijk hun eigen maskers af en laten ze naar eigen zeggen hun ware gezicht zien.Een gezicht dat heel gepolijst blijkt te zijn en er geen moeite mee heeft bij vlagen behoorlijk catchy te klinken. In dat opzicht wrikt het wel een beetje. Geen maskers meer, ze willen niemand meer imponeren, maar nemen wel nog even een facelift voordat ze het aan wereld laten zien. Ze hebben het zodanig in elkaar gezet dat alles tot in de kleinste details klopt. Het mist een bepaalde rauwheid en authenticiteit waardoor je echt voelt dat ze het menen. Een goed voorbeeld is de keuze voor de eerste single ‘Infected’. Geen screams te bespeuren, lekker midtempo, een pakkend refreintje. Kortom, duidelijk bedoeld om een breder publiek aan te spreken. Het is geen sterke vertegenwoordiging voor de rest van het album, dat harder en bruter van aard is.
Een album dat volgens de welbekende metalcore-formule is ingevuld. Geen experimenten, maar zware screams afgewisseld met de overigens wonderschone zuivere zang van zangeres Alexia. Hierin doet het allemaal haast denken aan een zwaardere versie van Evanescence. Dat alles over een kloppende mix van zware gitaren en rollende drums, vol van melodieën. ‘Lost And Forgotten’ springt er lekker tussenuit, net als afsluiter ‘The Forbidden Line’, dat een fijne opbouw kent. Alles zit uitermate netjes in elkaar, waardoor het gevoel bekruipt alsof ze hun onzekerheden hebben willen verbergen. Zoveel wisselingen in de band, ze moesten in 2012 op zoek naar een nieuw label (dat ze gevonden hebben in Century Media) en een fanbase die nogal mee wisselt in alles. Ze zetten hun eigen maskers af, maar een gezicht vol met make-up is nog steeds niet het ware gezicht.
Masks is een fijn album voor de fans van schreeuwerige metalcore, afgewisseld met het zoete stemgeluid van een zangeres. Eyes Set To Kill heeft zichzelf gevonden in een geboetseerde versie van de band, die best wel wat rauwer had mogen zijn. Daardoor mist het ook juist wel de ballen om echt de indruk te wekken dat ze niemand meer willen imponeren. Het mist net dat beetje extra pit waardoor het niet verandert in achtergrondmuziek.
.jpg)
Broken Hope - Omen Of Disease Broken Hope is een band die nog stamt uit de tijd van de eerste golf...
.jpg)
Vattnet Viskar - Sky Swallower Wat zet Vattnet Viskar ons op het verkeerde been zeg. Wanneer je een...