Het album opent gelijk ijzersterk met het uitstekende 'Stand Up'; een nummer dat gelijk een rijkere sound laat horen dan wat we van de band gewend zijn. Het is ook direct het nummer met het beste refrein van het album. Live-favorieten (en reeds eerder verschenen songs) 'Trapped Under Ice' en 'Euphrates' zijn ook op het schijfje terug te vinden. De groep zet de eerste voorzichtige stappen richting indie en laat de folk op een aantal liedjes achter zich. Al geven de klanken hier en daar een licht melancholisch gevoel, deze gaan altijd gepaard met een gevoel van hoop.
Waar de sympathieke band inmiddels een behoorlijk indrukwekkende reputatie heeft opgebouwd als krachtige en opzwepende live-act die van elk optreden een feestje weet te maken, gaat op hun debuutalbum ook af en toe de voet van het gaspedaal. Als eerste gebeurt dat op het wonderschone 'Direction', waar Town Of Saints bewijst niet per se opzwepende ritmes nodig te hebben om indruk te maken. Gaat het gaspedaal wél helemaal open, zoals in het titelnummer, dan gaat ook gelijk het dak eraf. Deze wisselwerking zorgt voor een prettige dynamiek en een uiterst (herhaaldelijk) luisterbaar album. Een album met een perfect tijdsduur (41 minuten) van een band die in korte tijd uit is gegroeid tot publieksfavoriet op menig festival. Hier gaan we nog heel veel van horen.
The Green - HawaI`I `13In principe heeft het eiland Hawaiï alles in zich om voortreffelijke reggae...
Los Jalapeños - Seven Los Jalapenos is een driekoppige band uit Den Haag die ontstaan is in...