2006-06-15
2 singles hebben ze ondertussen alweer uit. Country Girl en Dolls (Sweet Rock And Roll) zijn grote hits met een dikke knipoog naar The Rolling Stones. Er is maar 1 band die dit zo goed kan: Primal Scream.Primal Scream heeft al een mooi visitekaartje opgebouwd de afgelopen jaren. Al sinds ’87 zijn ze actief in de muziek wereld, met als grote doorbraak de cd Screamadelica (’91), een cd die zwaar beïnvloed is door The Rolling Stones, alleen dan klinkt het alsof je zwaar aan de LSD bent. Enkele jaren later met Give Out But Don't Give Up (’94) kan het niet meer mis gaan met Bobby Gillespie en zijn band. Nu 6 cd’s later en nog altijd een grote aanhang, brengen ze de cd Riot City Blues uit. Een album met een geluid die gelijk is aan de titel.
Met een geweldig mooi hoesje valt de cd gelijk op. Goudkleurig met daarop een jongetje en een grote zwarte slang om zijn nek. Het oogt heel strak en vooral heel erg rock ‘n roll.
Helaas geen teksten of leuke verhaaltjes in het boekje. Wel weet het boekje te melden dat er interessante gastmuzikanten hebben meegeholpen. Will Seargent (Echo and the Bunnymen), Warren Ellis (Nick Cave & The Bad Seeds) en Alison Mosshart (The Kills) laten hun talenten horen op de cd.
De cd opent met de eerste single Country Girl en zet daarmee gelijk de toon van het album. Zoals al vaker gezegd lijken The Stones te herleven door de muziek van de heren Bobby Gillespie, Andrew Innes, Martin Duffy, Robert Young, Gary Mounfield en Darren Mooney. Strakke nummers als Nitty Gritty en The 99th Floor blijven uit de speakers knallen.
Met Alison Mosshart als achtergrond zangeres, klinkt het nummer Suicide sally & Johnny Guitar extra goed. Je hoort zelfs wat The Kills invloeden erdoor.
De country sound komt extra tot gehoor door de violen van Warren Ellis tijdens het nummer Hell’s Comin’ Down.
De keurige afsluiter Sometimes I Feel So Lonely is een rustige ballad, waar met een mondharmonica de laatste hand word gelegd op een sterk in elkaar gezet album.
Met deze country rock ‘n roll sound is Primal Scream terug van eigenlijk nooit weggeweest.
Ondanks de vele concurrentie uit de engelse muziekscène, laat deze band zien dat je ook met de oude rock sound nog steeds hoog in de charts kan komen te staan.
Goeie gastmuzikanten en artwork maken de cd, die toch al goed was, compleet.
Een heerlijk album als inleiding voor een nieuwe glorietijd van Primal Scream en ouderwetse blues rock!
The Feeling - Twelve Stops And HomeKleine jongens worden groot en coverbandjes gaan wel eens een eigen liedje...
Ed Harcourt - The Beautiful Lie Ed Harcourt is al een aantal jaren een vaste waarde aan het Britse singer...