De vooruitgesnelde single 'Surrender' deed vermoeden dat het met die stijlbreuk wel mee zou vallen. Bij beluistering van het gehele album blijkt echter dat het wel degelijk een slimme zet was om deze schijf niet onder de bandnaam uit te brengen. Veel stukken klinken als onafgeronde composities en het album kent een aantal instrumentale sfeerstukken, waaronder het absolute albumhoogtepunt 'We Are Glaciers'. Hoe goed het tweetal vocaal ook op elkaar is ingespeeld, het is dit nummer dat de meeste indruk maakt. Het is spannend, sfeervol en onvoorspelbaar.
Het fraaie 'The Sound Of Nothing' kan zich meten met de betere K's Choice ballades en ook de titeltrack en eerdergenoemde liedjes maken indruk. Toch klinken sommige nummers, zoals wel vaker het geval is bij soundtracks, meer als flarden van liedjes dan als complete liedjes. In een film werk dat goed, maar op een album kan dat fragmentarisch aandoen, en dat is hier ook soms het geval.
Op het eerste gehoor klinkt het allemaal wat kabbelend, maar bij herhaaldelijke beluistering openbaren zich steeds meer verborgen schatten in de mix en productie. Ook de constante, licht melancholische sfeer die de plaat heeft is fijn. Het is niet het beste wat het tweetal ooit maakte, maar wel een fraaie toevoeging aan hun imposante oeuvre.
Chase & Status - Brand New MachineHet kan zomaar gebeuren dat je een producersduo wordt, zoals Chase &...
Various - De Beste Singer-Songwriter Van Nederland 2 Giel Beelen is misschien niet de John de Mol van de publieke omroep, maar...