Verfrissend was het zeker, opgetogen of energiek wellicht wat minder. Het vrolijke stereotype beeld van de gemiddelde Braziliaan kan immers niet echt toegepast worden op Siba. Helemaal niet erg natuurlijk, zij het dat Avante zo nu en dan neigt te klinken als het werkstuk van een levensmoede zanger in een midlifecrisis. Vrij geassocieerd is dat althans wat je aanvankelijk(!) neigt op te maken. Dat hij geen begenadigd zanger is, is niet heel erg, maar voornamelijk door zijn intonatie dreigt hij enigszins verveeld over te komen.
Het is echter noodzakelijk om te vermelden dat het album eenvoudigweg een zekere rijpingstijd nodig heeft, waarbij je oorspronkelijke mening aan de nodige verandering onderhevig kan zijn. Desondanks is de eerste luisterbeurt er een van volhouden en concentreren, niet per se omdat het kwalitatieve niveau van de muziek laag is, maar puur vanwege het ongewone instrumentarium en klankpalet. Gaandeweg weten Siba’s creaties zich echter meer en meer te ontpoppen tot onderhoudende liedjes waarin steeds weer nieuwe dingen te ontdekken zijn.
De muziek is hoofdzakelijk interessant door haar non-conventionele arrangementen en afwijkende klankbeeld. Siba’s (elektrische) gitaarspel is karakteristiek en ook het basisinstrumentarium is interessant. Naast de elektrische gitaar zijn er namelijk (bescheiden) hoofdrollen voor de tuba en de vibrafoon. Het daaruit voortvloeiende geluid is over het algemeen het best te omschrijven als een combinatie van interessante Braziliaanse ritmes en verkapte indierock-elementen.
In de regel zou je van een Braziliaanse singer-songwriter wat meer schwung of energie verwachten. Siba is echter anders en is daarvoor louter te prijzen. Voor liefhebbers van wereldmuziek is Avante dan ook zeer zeker de moeite waard. De luisteraars zonder bovenmatige interesse in wereldlijke klanken zullen naar alle waarschijnlijkheid echter iets minder opkijken van het officiële solodebuut van de Braziliaan.
Dat neemt echter niet weg dat Siba een oerdegelijke plaat gemaakt heeft waarop hij, aan de hand van zijn karakteristieke elektrische gitaarspel, laat horen over een eigen geluid te beschikken en onderhoudende liedjes te kunnen schrijven. Aan wie het ligt laat ik graag in het midden, maar het luisteren kost echter wel veel moeite. Daarbij bekruipt je soms zelfs het gevoel dat de plaat beter te verhapstukken was geweest indien Siba zich beperkt had tot het tonen van zijn instrumentale kwaliteiten. Hetgeen het beluisteren van het album toch een ietwat vreemde nasmaak geeft.
Alter Bridge - FortressWie had gedacht dat uit de ruïnes van het verguisde Creed een band zou...
Kirk Degiorgio - Kirk Degiorgio Presents Sambatek Kirk DeGiorgio is een Britse Techno-veteraan. Een man met vele aliassen die...