Afgelopen zomer konden we ‘Best I Ever Had’ al horen op de radio. Een meer poppy en uptempo nummer dan we gewend waren, maar stiekem klinkt het toch wel erg lekker. Fijne lyrics, akoestische gitaren en een catchy beat waarbij het onmogelijk is om stil te blijven zitten. ”Melt Antarctica, saving Africa, I failed algebra and I misused some times. We’re at war again, save the world again. You can all join in, but you can’t smoke inside.”
DeGraw zingt met name over de liefde (nieuwe liefde, oude liefde, break-up), maar wel met een maatschappijkritische ondertoon en natuurlijk de nodige referenties naar drugs en drank. ‘I’m Gonna Try’ is een ronduit prachtig nummer. Weinig poespas, spontaan en riffjes die perfect samen gaan met zijn karakteristieke stemgeluid. ‘Everything Will Change’ is met z’n zware percussie, violen en achtergrondkoren een nummer waar de invloed van OneRepublic duidelijk terug te horen is. It’s time to seperate the men from the boys and the women from the girls, the tools from the toys Het is een regel zoals we hem kennen van DeGraw. Het blijft in je hoofd blijft hangen. ‘Heartbreak’ neigt wat meer naar de rock en gitaren van het eerste album Chariot. ‘Every Little Bit’ is een lekker nummer, maar het had evengoed van Maroon 5 afkomstig kunnen zijn. Niets mis mee, maar ook niet erg origineel.
‘Who’s Gonna Save Us’ opent met een prachtig stukje piano dat gedurende het hele nummer blijft terugkeren. Dit nummer is opnieuw samen geschreven met Ryan Tedder en dat is te horen. De kans is groot dat dit nummer snel weer van de radio verdwijnt, het is mooi, maar niet opvallend. Gelukkig is de afsluiter ‘Leading Man’ een totaal ander nummer. Eindelijk een track met rauwe gitaren en edgy vocalen, waar tijdens het afmixen niet alle emotie verloren is gegaan.
Een groot deel van de nummers had ook geschreven kunnen zijn door Maroon 5, OneRepublic of The Script. Wat zeker niet de minste namen zijn, maar het levert ook geen wereldschokkende plaat op. Niet dat dat altijd nodig is natuurlijk, want zelfs nadat Make A Move is afgelopen, betrap je jezelf erop dat de nummers in je hoofd zitten. Het is daarnaast bijna onmogelijk is om niet met ieder nummer hardop mee te zingen. Het album is wat commerciëler dan de voorgangers met haast tot in perfectie gemixte platen. Het staat vol potentiële hits, maar mist hierdoor wel het fijne authentieke geluid waar DeGraw ooit mee doorbrak.
Kings of Leon - Mechanical BullDe toekomst van de Amerikaanse band Kings Of Leon hing even aan een zijden...
Steve Hackett - Genesis Revisited: Live At Hammersmith Meester-gitarist en voormalig Genesis-brein Steve Hackett verblijdde ons...