Basia Bulat - Tall Tall Shadow Recensie op Podiuminfo

2013-11-15 Basia Bulat is een Canadese zangeres die tot dusver vooral bekend is in haar thuisland Canada. Toch heeft ze inmiddels twee uitstekende folkalbums gemaakt Oh, My Darling en Heart of My Own. Bulat is vooral bijzonder vanwege haar karakteristieke stem en haar veelvuldige gebruik van de autoharp, een kleine harp met toetsen. Tall Tall Shadow is haar derde album, geproduceerd door Tim Kingsbury van Arcade Fire en Mark Lawson.

Het album begint met de titeltrack en eerste single ‘Tall Tall Shadow‘. Dit is een catchy lied met een sterke tekst “You can´t run away when the tall tall shadow is yours”. Haar herkenbare stem klinkt kwetsbaar en krachtig tegelijk. Opvallend is dat de climax wordt versterkt door een koortje wat het nummer echt soul geeft. Dat is iets dat je op haar eerdere albums niet of nauwelijks aantreft. Op deze cd is dit element echter vaker te horen, het zorgt voor een wat opgewekter geluid ook bij songs die thematisch minder vrolijk zijn. ‘Promise Not To Think About Love’ klinkt bijvoorbeeld opgewekt hoewel de Canadese daarin geen rooskleurige beeld van de liefde schetst.

‘It Can´t Be You’ is weer Basia oude stijl, een puur en heel sober folklied. Je hoort niet meer dan haar stem en de charango (een soort ukelele) waar ze virtuoos aan plukt en op tokkelt. Maar op ‘Wires’ hoor je de nieuwe Basia die zin heeft om iets meer uit te proberen. Het is een poppy lied waarop het slagwerk van haar drummende broer Bobby duidelijker dan ooit naar voren treedt. ‘The City With No Rivers‘ is een lied waarin strijkers bijdragen aan een dreigende sfeer. De arrangementen zijn complexer dan die van haar folkliedjes al schiet het ook weer niet door naar een totaal andere richting. Als geheel is het album afwisselend en samenhangend tegelijk, het weet te boeien tot de laatste track ‘From Now On’; een rustig mooi gezongen pianolied met alweer een backing-koortje.

Basia Bulat heeft op Tall Tall Shadow gedurfd nieuwe dingen te doen en vertrouwde dingen achterwege te laten. Ze is minder minimalistisch te werk gegaan dan voorheen. Zo plaatste ze de door haar geliefde autoharp wat meer op de achtergrond ten gunste van andere instrumenten en voegde elektronische elementen en backingvocals toe. Ze heeft de grenzen van de folk meer dan ooit opgezocht, maar niet overschreden. Opnieuw laat ze horen hoe getalenteerd ze is als componiste en als zangeres. Het resultaat is een sterk folkalbum van dat ook door een poppubliek gewaardeerd zal worden

Recensent:Dave van der Sterren Artiest:Basia Bulat Label:V2 Records