Ayreon - The Theory of Everything Recensie op Podiuminfo

2013-10-28 Voor de liefhebbers van het werk van Arjen Lucassen valt er weer goed nieuws te melden; Arjen heeft zijn voornaamste kindje Ayreon na vijf jaar weer eens uit de mottenballen gehaald. Natuurlijk heeft hij niet stilgezeten in die vijf jaar Zo heeft hij met zijn projecten Guilt Machine(2009) en Star One(2010) en onder zijn eigen naam in 2012 een drietal prima albums afgeleverd, maar Ayreon bleef even een tijdje op stal.

The Theory Of Everything is een dubbelalbum en de zevende plaat onder de Ayreon vlag, waarbij we het tweeluik Universal Migrator voor het gemak even als één release tellen en compilaties niet meetellen. Op Ayreon platen worden we altijd weer verrast met een keur aan artiesten waaronder veel grote namen. Zo krijgen we ditmaal te maken met gastbijdragen van Rick Wakeman, John Wetton, Steve Hackett en Keith Emerson. Allemaal namen die geen introductie nodig hebben. Maar ook de bijdragen van Cristina Scabbia (Lacuna coil), Marco Hietala (Nightwish, Tarot) en Tommy Karevik (Kamelot) mogen vermeld worden. Natuurlijk zijn we dan nog steeds een aantal muzikanten en vocalisten vergeten.

De albums van Ayreon volgden in het verleden altijd een afgeronde, surrealistische, verhaallijn. Ditmaal is de “echte’’ wereld Arjen’s inspiratiebron voor The Theory Of Everything. Al is het verhaal ook nu weer een flinke breinbreker. De prachtige mix van symfonische metal en progrock is een mooie omlijsting voor deze rockopera.

De Ayreon platen zijn altijd van hoog niveau, maar kwamen in het verleden soms wat fragmentarisch over. Het album klinkt ditmaal bijzonder consistent, wat voor een groot deel komt door de stemmen, die meer dan ooit, perfect bij elkaar passen. Maar ook omdat we met “slechts” zeven vocalisten te maken hebben. Het geheel wordt vervolgens weer weergaloos bij elkaar gehouden door Ed Warby, de beste drummer die er in Nederland rond loopt. De moderne productie zet de plaat daarbij helemaal in deze tijd. Moeiteloos luister je de plaat, die anderhalf uur duurt, daardoor in één ruk uit. Het zegt genoeg.

Nummers noemen, het is bijna ondoenlijk en doet de plaat die je in zijn geheel moet beluisteren veel te kort. Het geheel is onderverdeeld in vier lange delen die per stuk weer in kleine partjes zijn verdeeld. De mooiste pareltjes hiertussen zijn op de eerste cd ‘The Consultation’ met de warme stemmen van Wetton en Karevik en ‘Potential’ (een prachtig vocaal duet tussen Janne "JB" Christoffersson en Sara Squadrani, ondersteund door de cello van Maaike Peterse en de viool van Ben Mathot). Op schijfje nummer twee zijn het folky ‘Magnetism’ en het swingende ‘The Breakthrough’ die de show stelen. Maar eigenlijk is alles van hetzelfde absurd hoge niveau.

Arjen heeft ons altijd flink verwend met zijn muzikale hoogstandjes. Het is echter goed geweest dat hij Ayreon even uit zijn hoofd gezet heeft. Op The Theory Of Everything komt hij ijzersterk terug en trekt hij alle registers weer eens flink open. Zodoende krijgen we een van de beste werken uit Arjen’s carrière voorgeschoteld.

Recensent:Jan Didden Artiest:Ayreon Label:InsideOut Music