2013-11-05
Drie jaar geleden mochten we kennis maken met een strak in de camera kijkende Agnes Obel op de hoes van Philharmonics. Nu is de opvolger daar en zien we een en profil foto, waarop Obels gezicht moeilijker te ontwaren is. Aventine, genoemd naar één van de zeven heuvels waarop Rome is gebouwd, is dan ook een zwaarmoediger en minder direct album. Een nieuw ‘Riverside’ bevat het niet, maar Obel heeft wel een stap vooruit weten te zetten.Aventine opent ontzettend sterk. ‘Chord Left’ is een neoklassiek instrumentaal pareltje dat zich kan meten met het werk van Nils Frahm. De stadsgenoot van de in Berlijn wonende Obel is een meester van de warme pianoklank en de Deense toont zich een waardig collega. ‘Fuel To Fire’ is vervolgens het eerste symptoom van een gegroeide Obel. De rol van celliste Anne Müller, ook aanwezig bij de optredens, is groot. Lage, uitgerekte klanken vormen het fundament waarop de piano voortbouwt. “Sit quietly, alone” is tevens een tip voor de manier waarop deze muziek het beste tot zijn recht komt.
Tekstueel blijft Obel wederom op de vlakte, maar haar eigen uitleg daaromtrent snijdt hout: een stem als instrument die samensmelt met de piano en de strijkers. Het is daarbij goed dat in sommige nummers wat instrumentale variatie zit. Zo bevat ‘Run Cried The Crawling’ korte strijkbewegingen van violist Mika Posen(Timber Timbre). Een dergelijke wrijving mist soms, zoals in het titelnummer en ‘Smoke & Mirrors’.
In ‘Pass Them By’ is het zelfs een akoestische gitaar die voor een nieuwe inslag zorgt. Toch blijft het traditionele recept het beste smaken. ‘Fivefold’ is een kort muzikaal intermezzo waar de lage klanken van de piano en cello even al het licht wegnemen. Posen maakt het vervolgens nog wat killer. Daarmee blijkt Aventine, zonder dat het een omslag bevat ten opzichte van het debuut, een gewenste volgende stap.
.jpg)
Rigby - Island On MainlandHoera! De vlag mag uit. Pak de chips, de spekkies, de cola. Rigby is vijf...
.jpg)
Ayreon - The Theory of Everything Voor de liefhebbers van het werk van Arjen Lucassen valt er weer goed nieuws...