Paradise Lost - Tragic Illusion 25 Recensie op Podiuminfo

2013-12-20 Paradise Lost bestaat vijfentwintig jaar en dat moet gevierd worden. Het is daarom dat de band ons een presentje schenkt in de vorm van Tragic Illusion 25 . Wat er op de plaat staat is door de albumtitel al duidelijk: covers, b-kantjes en outtakes, en daarvan heeft Paradise Lost in het verleden er al heel veel van opgenomen. Sterker nog, in 2006 verscheen er al eens een dubbelalbum met allerhande aparte opnamen van de vijf mannen uit Yorkshire. Deze nieuwe plaat is dan ook het vervolg daarop.

Natuurlijk is Tragic Illusion een ratjetoe van songs, maar over het algemeen met een hoge kwaliteit, zoals we van Paradise Lost gewend zijn. De nummers die albums als Tragic Idol en Faith Divides Us, Death Unites Us niet haalden, laten niet direct horen waarom ze het niet haalden. Het snelle ‘The Last Fallen Saviour’ en het wat springerige ‘Cardinal Zero’ zijn typische Paradise Lost-songs die niet veel onder doen voor het reguliere werk.

De enige echt nieuwe song heet ‘Loneliness Remains’ en deze borduurt voort op het geluid van het prachtige Tragic Idol. De covers bestaan uit een verzorgde uitvoering van ‘Never Take Me Alive’ (Spear of Destiny)’ en ‘Missing’ van Everything But The Girl. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat deze versie van ‘Missing’ niet dat mysterieuze heeft dat het origineel kenmerkt. Ook heel fraai is ‘Silent In Heart’ dat alleen op de speciale editie van In Requiem te vinden was.

De mooiste momenten vormen de twee nummers van Faith Divides Us, Death Unites Us die met het Lost In Prague Orchestra zijn opgenomen. Maar ook de twee opnieuw opgenomen versies van ‘Gothic’ en ‘Our Saviour’ mogen er best wezen. Het geluid is een stuk vetter en we horen ook weer eens een gruntende Nick Holmes.

Tragic Illusion 25 is alles behalve een coherente plaat, maar daar is een album met leftovers ook niet voor bedoeld. Dit is gewoon een leuk tussendoortje om het vijfentwintigjarig jubileum te vieren en om de tijd naar een volgende studioalbum te overbruggen. Onze zegen hebben ze.

Recensent:Jan Didden Artiest:Paradise Lost Label:Century Media