De eerste paar nummers klinkt de plaat lekker. De ritmes zijn kalmerend en zonder overdadig te worden vullen de saxofoons elkaar op. Dat een nummer als het swingend klinkende, ‘Half Turk Shuffle’ absoluut niet oproept om te gaan dansen vergeef je daarbij gemakkelijk. Het lukt Artvark na een paar minuten om heel goed op te gaan in de achtergrond.
Een gevoel dat ze helaas een nummer of zes later weer verliezen. Na verloop van tijd begin je je te realiseren dat Bluestories niks meer te bieden heeft dan vier mannen en hun blazerwerk. De verschillende ritmes beginnen op elkaar te lijken en de muziek gaat vervelen. Een gevoel dat je ook bij de live optredens bekruipt. De muziek verzand in een overdaad aan koperwerk.
Dat er als variatie, tijdens ‘Pluis’, rare scheetachige geluiden geproduceerd worden maakt het er niet beter op. Het tempo wordt ook nergens even omhoog geschroefd. Dat maakt dat Bluestories als plaat een echte niche vormt. Voor een saxofoonkwartet is de cd ongetwijfeld van een hoog niveau. Je moet er alleen wel van houden. De komende maanden speelt het viertal, samen met acteur John Buijsman, overal in Nederland met de theatershow Het Polderbeest. Hierin wordt het gros van de Bluestories-nummers ten gehore gebracht.
Driving Mrs. Satan - Popscotch Driving Mrs. Satan is een deels in Londen en deels in Napels gevestigd trio...
Bacon Fat Louis - Bacon Fat Louis De band Bacon Fat Louis bestaat uit Bo Hudson en Sandy ‘Slim’ Sticks. Een...