Als de verrassingsfactor geen rol meer speelt, blijkt er echter een en ander te schorten aan dit album. In de drukkere nummers holt Bannon zichzelf vaak voorbij. Hij creëert prachtige omgevingsgeluiden, maar de beats sluiten er niet altijd vlekkeloos op aan. Dat wil niet zeggen dat een nummer als ‘NW/WB’, dat van een hevigheid is die aan Death Grips doet denken, niet tot de uitblinkers behoort. Voor rustig ademhalen is even geen tijd.
Op de momenten dat de beats een dienende rol hebben, blinkt Bannon uit. De Amerikaan lijkt ons voortdurend mee te nemen naar een duistere toestand, maar ergens in het schemergebied trapt hij op de rem. De muziek heeft iets mysterieus. ‘Phoebe Cates’ is hier een voorbeeld van. De stemmen, onder andere van Black Atlass, zijn onverstaanbaar, maar voelen toch vertrouwd. Beats blijven doorratelen, maar zijn meer naar de achtergrond gemixt.
Het langste nummer van de plaat, ‘Readly/Available’, roept de vraag op waarom Bannon zichzelf hier zoveel tijd gunt. De jazzy vibe bevalt, maar pas na zes minuten gebeurt er eindelijk iets resoluut anders. Het rustige gedeelte dat volgt, onderstreept met een slordige uitwerking nog maar eens dat Alternate/Endings naast geweldige momenten ook te veel zwakke plekken kent. Na hiphop kan Bannon ook jungle afstrepen. Wat zou het volgende genre op het lijstje zijn?
Kendra Morris - Banshee Banshee van de Amerikaanse zangeres Kendra Morris stamt eigenlijk al uit...
Illum Sphere - Ghosts Of Then And Now Ryan Hunn is de oprichter van de befaamde nachtclub Hoya: Hoya in...