2014-01-20
Tegenwoordig is djent-metal helemaal hip. Bulderende riffs over poliritmische drums met het liefst zoveel mogelijk tempowisselingen. Sumerian Records is hofleverancier in dit genre en laat After The Burial daar nu van afkomstig zijn. Zij gaan een stapje verder en gooien zelfs muzikale intermezzo’s in de mix, zodat je altijd op je hoede moet zijn voor wat komen gaat. De ene keer zijn ze heel zweverig, de andere keer vliegen de blastbeats je om de oren en weer een andere keer verdwaal je in een akoestische break. Het kan allemaal op de nieuwe plaat Wolves Within.De band bestaat ruim tien jaar en dit is hun vierde album, maar de tweede release met brulboei Anthony Notarmaso. Zijn eerste release met After The Burial, genaamd In Dreams, werd over het algemeen niet zo heel goed ontvangen. Er waren weinig memorabele riffs te bespeuren en ook de clean vocals van gitarist Trent Hafdahl werden niet door iedereen met open armen ontvangen. Aan beide elementen is gewerkt voor de nieuwe release. Zo is het deze keer enkel Notarmaso die 41 minuten lang alles bij elkaar gromt, brult en schreeuwt. Ook zijn de riffs een heel stuk beter uitgewerkt en heeft de muziek genoeg aspecten om de luisteraar op het puntje van zijn stoel te houden.
Wat te denken van de opener ‘Anti-Pattern’, die er met een flink drumgetik in knalt en je meteen laat proeven waar djent-metal van is gemaakt. ‘Of Fearful Men’ kent een traditionelere aanpak met zijn blasbeat en flitsende gitaarsolo, maar heeft een kleine verrassing in petto, om daarna keihard terug te komen. ‘Pennyweight’ heeft de beste intro van het hele album te pakken en is flink melodisch, zonder aan hardheid in te leveren. Zoek je een ballad, dan kom je daar met ‘Disconnect’ het dichtste bij in de buurt. Een track van zes minuten die je mee op reis neemt langs alles wat After The Burial je te bieden heeft.
Enfin, de strekking mag duidelijk zijn, hoewel ‘Virga’ een speciale vermelding verdient. De bijdrage van oud-zanger Nick Wellner is een fijne aanvulling omdat het stemgeluid van Notarmaso na verloop van tijd vermoeiend is. Het is namelijk net niet zwaar genoeg om echt goed het gewicht van de muziek te kunnen dragen. Muzikaal zit het prima in elkaar, hoewel sommige nummers als ‘Parise’ en ‘A Wolf Amongst Raven’ gerust een stukje korter hadden mogen zijn. Verder gaat de productie van Wolves Within ook lichtelijk alle kanten op, waardoor sommige gitaarstukken ineens heel sterk te horen zijn en dan weer wegvallen. De fans zullen hier gemakkelijk overheen kijken en al lang blij zijn dat deze mannen terug zijn met een fatsoenlijk plaatje. Ben je echter niet bekend met deze band, laat de muziek dan eerst goed op je inwerken voordat je besluit de cd aan te schaffen.
.jpg)
Ed Laurie - Trip The WireIn een grijs verleden was hij acteur, maar gelukkig ontdekte de Britse...
.jpg)
Kendra Morris - Banshee Banshee van de Amerikaanse zangeres Kendra Morris stamt eigenlijk al uit...