In het jaar dat ze veertig wordt is het dan eindelijk de tijd voor haar eerste soloalbum, Animal Heart genaamd. Het album werd voorafgegaan door de eerste single en tevens titeltrack. De degelijke single deed een aardig, maar niet opzienbarend album verwachten. Deze verwachting kwam deels uit, maar Persson weet toch op sommige momenten te verrassen. Het uptempo 'Food For The Beast' is bijvoorbeeld een lekker in het gehoor liggende, maar toch verrassende song. Het eveneens opzwepende 'Catch Me Crying' is, met zijn heerlijke drumpartij en onverwachte akkoorden, wellicht de beste song van de plaat. Zo wordt het album, dat niet bepaald spannend begint, toch steeds beter naarmate het vordert. Naar ongekende hoogten stijgt het materiaal en de uitvoering nooit, maar overtuigend is het geheel wel. De mysterieuze piano ballade 'This Is Heavy Metal' sluit tenslotte het album op gepaste wijze.
Het is goed om te horen dat Persson zich na al die jaren nog steeds vocaal weet te ontwikkelen, zoals het meest evident is op 'Clip Your Wings', één van de meest interessante nummers op de plaat. Mede door het soms aanwezige rauwe randje in haar stem, die meer power bevat dan in haar Cardigans-tijd, worden de poppy songs van karakter voorzien. Een klassieker in spe is dit album allerminst, maar tegenvallen doet de plaat evenmin. Een afwisselend en bij tijd en wijle verrassend solodebuut van een doorgewinterde zangeres.
Karmakanic - Live In The US Karmakanic is het geesteskind van Jonas Reingold. De virtuoze bassist van...
Quilt - Held In Splendor Sommige platen roepen een heel specifieke sfeer op. In dit geval schreeuwt...