2014-02-20
“When we fly, we fly. When we fall, we fall.” Dat (goede) lyrics schrijven ook een kunst apart is, heeft de Maastrichtse band Olin’s Rose met zijn nieuwste werk op pijnlijke wijze bewezen. Debuut Tales From A Soul stamt alweer uit 2010, dus het was uiteraard tijd voor iets nieuws. Vier jaar later komen de mannen met All I Ask, een EP met zeven nieuwe tracks.Opener ‘When We Fly (Intro)’ maakt meteen duidelijk: Olin’s Rose staat voor rustig en zoet. De EP begint nog veelbelovend; de zachte klanken van de gitaar zitten vol emotie en de zang is aardig. Ook het tweede nummer, ‘Travelling Heart’, bouwt mooi op, met als pluspuntje de harmonieuze, meerstemmige zang. Structureel gezien is deze track veruit het sterkste nummer van de plaat, al is dat niet heel vreemd. Het nummer klinkt hier en daar namelijk bekend in de oren, want de pianopartij doet lichtelijk denken aan ‘Overcome’ van Live. Wat meer uptempo is de track ‘Desire To Daydream’, wat voor een zeer gewenste afwisseling zorgt op een EP die vol staat met trage nummers. Het refrein is vocaal wat onzuiver, maar dit geeft de plaat eigenlijk juist wat meer pit. En dat heeft de EP zeker nodig om te blijven boeien.
In eerste instantie lijkt er nog niet zoveel loos. Maar wie goed op de lyrics let, ontdekt al snel dat de teksten van de band toch wel problematisch simpel zijn. Met ‘Follow Me’ als tekstueel dieptepunt worden de lyrics wel erg afgezaagd door zinnen als “Follow me, and you will learn how to fly.” en “I will show you the shining stars in the sky.” Dat meerstemmige zang positief werkt voor het geluid van de band, wordt duidelijk op het suikerzoete duet ‘Side By Side’. De stabiele stem van zangeres Danielle Smeets mengt goed samen. Maar ook hier wordt het einde van het nummer op vocaal gebied weer erg cheesy. De EP eindigt uiteindelijk nog positief met ‘I Will Be Waiting For You’. Het nummer begint een beetje fel en rommelig, maar bouwt mooi op tot een zacht en dromerig geluid. Als het geluid eindelijk in harmonie lijkt te kloppen, is het nummer na slechts 1 minuut en 37 seconden alweer afgelopen. Dit is jammer, want deze specifieke track laat zien dat de potentie voor een kloppende, eigen sound wel degelijk aanwezig is.
Alles samengevat klinkt All I Ask best aardig, maar het is allemaal ook nog een beetje veilig en bovenal rommelig. Hierdoor luistert de plaat niet echt gemakkelijk weg en het niveau van amateur wordt ook nog niet ontstegen. Het lijkt erop dat Olin’s Rose nog erg zoekende is naar een eigen geluid dat van top tot teen klopt, maar de potentie is er zeker.
.jpg)
The World Of Dust - BhavaWe kenden Stefan Breuer al uit The Subhuman, Lost Bear en I Am Oak, maar met...
.jpg)
A Hero Build - Prospects Punkrockformaties zijn er te over. Het valt dan ook niet mee om hierin op te...