2014-02-18
We kenden Stefan Breuer al uit The Subhuman, Lost Bear en I Am Oak, maar met The World Of Dust komt hij nu met zijn eigen project. The World Of Dust is meer dan alleen muziek, het is een kunstproject dat bestaat uit samenwerkingen, collages, voorstellingen en een boek met daarin een cd, dat in zeer gelimiteerde uitgave wordt uitgebracht. Bhava bestaat uit een 44 pagina’s tellend boek, met daarin een aantal door Breuer gemaakte collages. Deze vertellen een verhaal over de zoektocht naar innerlijke rust. De muziek op de meegeleverde cd is bedoeld om in een zit te beluisteren en de tracks lopen daarom ook vrijwel allemaal in elkaar over. De composities die op het album staan worden beschouwd als voltooide versies en daarom zullen ze niet live gespeeld worden. En daarom verschijnen ze ook niet online.
Bhava werd gemaakt als zoektocht naar verlichting. Dat klinkt een beetje zweverig en deze zweverigheid klinkt ook wel door in de muziek. Geholpen door onder andere Thijs Kuiken (I Am Oak), Noel Hofman (The Gathering) en Aino Vehmasto (The Secret Love Parade) nam Breuer dertien nummers op, waarvan de stijl zich laat omschrijven als indie-prog. Het geheel heeft een beetje een jaren ’70 sfeertje.
Bhava begint met een kort, drone-achtig intro, waarna ‘Shapes’ de eerste echte song is. Hierin gaat The World Of Dust wel een beetje richting Midlake, maar verderop in de song komt er opeens een saxofoon voorbij en wordt het geheel ook een stukje steviger. Ook in andere songs, waaronder ‘Galaxies’, ‘Homunculus’ en ‘Pharaoh’ doet The World Of Dust aan Midlake denken. Het geluid is alleen wat meer lo-fi en helaas ontbreken ook de geweldige melodieën.
In ‘Decay’ en ‘Saha’ gaat The World Of Dust meer richting The Flaming Lips en (zeker in ‘Decay’) Pink Floyd. Daarnaast horen we een paar afwijkende tracks. Zo is ‘Womb’ een soort drone en horen we in ‘Cumulus’ niet veel meer dan een krakerige saxofoon. Het verstilde ‘Sun’ heeft ontegenzeggelijk een jaren ’80 sfeer.
De eerste twaalf tracks op Bhava duren bij elkaar zo’n 24 minuten en vormen samen een soort lange aanloop naar de afsluitende track ‘The Universe’, die ruim veertien minuten duurt. Deze track vat volgens het persbericht de geschiedenis van het heelal samen. Muzikaal gezien is ‘The Universe’ een mooie samenvatting van Bhava. Alles wat we op het album hoorden komt nog even kort voorbij. Drones, progrock, een Midlake-achtige passage.
Bhava is een plaat die wel een paar luisterbeurten nodig heeft. Maar als je de nummers wat vaker draait, hoor je steeds meer mooie dingen voorbij komen. Met uitzondering van de afsluiter zijn de nummers zijn echter wel behoorlijk kort, waardoor het allemaal een beetje schetsmatig overkomt. Waarschijnlijk werkt de muziek van The World Of Dust beter als je tijdens het beluisteren door het bijbehorende boek bladert.
.jpg)
Bobby Bingo Band - No DelayDe Bobby Bingo Band noemt zichzelf een cross-over band. Hun muziek is...
.jpg)
Olin's Rose - All I Ask “When we fly, we fly. When we fall, we fall.” Dat (goede) lyrics schrijven...