Het gevolg is een opvallend coherent album. De dertien nummers voelen als één geheel en luisteren zo ook weg. De sfeervolle muziek is als één lange soundscape, die je langzaam meevoert. Op den duur doet dit zelfs hypnotisch aan. Hiervoor moet je wel proberen om bij de les te blijven. Het zijn namelijk composities die te makkelijk naar de achtergrond verdwijnen. Hierdoor is de kans groot, dat je mist hoe vernuftig ze in elkaar zitten. Het is duidelijk dat McGuire een bekwaam vakman is.
De onschuldig klinkende muziek biedt ook genoeg diepgang. McGuire is een intellectueel die thuis is in literatuur. Zo is 'In Search For The Miraculous' vernoemd naar een boek van de Russische schrijver P.D. Ouspensky. Aan het begin van 'The Human Condition (Song For My Father)' horen we geluidsopnames uit zijn jeugd. Het zwaartepunt van de langspeler ligt halverwege in het twaalf minuten durende 'The Instinct'. Dat nummer vat de essentie van het geheel. Razend knap is het hoe hij zonder vocalen een emotie met beeld weet over te brengen.
Along The Way is een aangename luisterervaring. De kans is groot dat menigeen de diepere lagen zal missen. Maar net als het gitaarspel, zijn ze subtiel aangebracht. Soms iets te subtiel. Met het aandachtig beluisteren, merk je hun ware kracht pas op. En dat is tegelijk de enige zwakke plek van dit werk.
Nick Waterhouse - Holly Nick Waterhouse maakt in 2012 met zijn debuutalbum Time’s All Gone diepe...
Damien Jurado - Brothers And Sisters Of The Eternal Son Wie de carriere van singer songwriter Damien Jurado een beetje gevolgd...