2014-04-10
Albumcovers, ze kunnen je uitnodigen tot een luisterbeurt van het desbetreffende album of je er ver van weg houden. Sommigen schreeuwen om aandacht, anderen eisen de aandacht juist op door hun subtiliteit. Hoe je het ook wendt of keert, de albumcover doet er toe. We zien bij de recensieafdeling van Festivalinfo natuurlijk vele covers voorbij komen en het wil nog wel eens gebeuren dat een album van een door ondergetekende nog niet ontdekte artiest gekozen wordt op basis van de cover. Zo`n album is Marching van de Vlaamse indiepopband Renée. De cover is schitterend en ademt naast rust ook een vorm van onrust uit. Dat het album wordt uitgebracht door Zeal/Ziel - eerder verantwoordelijk voor een juweeltje als Marble Sounds` Dear Me, Look Up- is daarbij mooi meegenomen. Op hetzelfde label bracht de band rondom zangeres Renée Sys in 2012 het ingetogen, dromerige debuutalbum Extending Playground uit met daarop de kwetsbare, kabbelende single ‘Dum Dum Dum’. Waar het debuutalbum nog ingetogen was, zegt alleen de titel van het nieuwe album genoeg. Dromerig is het nog steeds, maar het kabbelende en het ingetogen karakter zijn meer naar de achtergrond verdwenen. De productie is meer uitgewerkt en de drums en percussie krijgen beduidend meer speelruimte, zo blijkt wel uit het Feist achtige ‘Strawberry Stains’ dat naast een dromerige gitaar flinke afwisseling kent in de ritmesectie. Een lekkere uptempo single. De prettige fluisterstem van Sys is gelukkig nog steeds, al wordt ook hiermee meer geëxperimenteerd.
Net als op de voorganger bevat Marching liedjes over de minder vrolijke kant van het bestaan. Gemis, vergeten zoals bij het schitterende, iets vervreemdende ‘Mr. Alzheimer’, teleurstelling op ‘Toasted’ en frustratie in ‘Is It Working’ dat met speelse percussie, handclaps en bezwerende pingeltjes richting een Mantra lijkt te gaan. De beladen thematiek wordt er door de bij vlagen messcherpe beeldende teksten niet luchtiger op. De intense opener ‘Dry On The Line’ zet meteen al zijn nagels in je vel met openingszin: ”She pulled the skin form her bones to let it dry on the line”. Zie je het voor je? Ook bij de openingszin van het eerdergenoemde ‘Toasted’ zet Renée meteen de toon: ” We`re just two electrified birds high up on a wire”.
Renée kiest op de altijd lastige tweede niet voor de makkelijke weg. Zowel muzikaal als tekstueel gaan ze vol voor het avontuur en dat levert een zeer sterke plaat op die een fraaie balans weet te houden tussen kleine dromerige liedjes en de wat ruimer en speelser opgezette popsongs. Het maakt van Marching een album dat je vanaf moment één op het puntje van je stoel krijgt.
.jpg)
Daisy Cools - Eternal Newcomer - The Lisbon FileDe muziekwereld is met digitalisering dermate veranderd dat labels en...
.jpg)
Angel Olsen - Burn Your Fire For No Witness Burn Your Fire For No Witness laat het verleden voor wat het is. De...