De band bracht in 1985 en 1986 twee middelmatige albums uit waarna de stekker eruit werd getrokken. Hirax leek in de vergetelheid te geraken totdat in het begin van het millennium zanger en oprichter Katon W De Pena weer langzaam onder de naam Hirax begon op te treden. Waarbij De Pena dus het enige originele lid was.
Uiteraard werden er ook weer albums opgenomen en Immortal Legacy is de derde na de heroprichting en de vijfde in totaal voor Hirax.
Of we nu echt blij moeten zijn met de wederopstanding van Hirax laten we na beluistering van Immortal Legacy maar in het midden. We horen op de schijf namelijk bijna veertig minuten matige speed- en thrashmetal in de stijl van Exodus. Het geluid is alsof het nog steeds 1985 is en de songs zijn daarbij onderling inwisselbaar en maken nergens enige indruk. De brallerige zang van De Pena, de clichématige spierballenteksten en de voorspelbare riffs, het is allemaal even saai.
Hoogtepunten zijn er eigenlijk niet te vinden of het moet de Metallica-achtige bassolo zijn onder de naam ‘Atlantis’ maar verder valt er bar weinig te genieten. Zo is Immortal Legacy een album dat nergens stof zal doen opwaaien. Zelfs niet bij een tachtiger jaren metalhead die dertig jaar is stil blijven staan. Ondertussen zoeken wij de echte klassieke metal uit die tijd maar weer eens op.
Crematory - AntiserumHet Duitse Crematory is een van de langste bestaande gothic metalbands. De...
Lady Daisey - In My Headphones Genre: Soul Sterren: 3 Waar blijft nu die soul? Deze vraag blijft na het...