2014-03-15
Het Duitse Crematory is een van de langste bestaande gothic metalbands. De band is opgericht in 1991 en begon met spelen van deathmetal doorspekt met keyboards. Op dat gebied was de band samen met Paradise Lost en The Gathering een pionier. Op de eerste platen had de deathmetal nog ruimschoots de overhand, maar gaandeweg schoof het geluid meer op richting gothic metal. Daarbij een zelfde weg bewandelend als landgenoten Atrocity. Crematory heeft tussen 2001 en 2003 even opgehouden te bestaan, maar verder heeft de band altijd een gezonde dosis werklust aan de dag gelegd. Antiserum is inmiddels alweer de twaalfde plaat van de vijf Duitse muzikanten. Grootste attractie binnen de muziek van Crematory is de wisselwerking tussen de grom en de cleane zang van Felix Stass en het prominente keyboardspel van Katrin Goger.
Ondergetekende is de band uit het oog verloren sinds Act Seven uit 1999. Duidelijk is wel dat de muziek sinds die tijd nog wat meer veranderd is. De restanten deathmetal zijn alleen nog hoorbaar door de grom van Stass. Voor de rest is het gothic element flink toegenomen. Op Antiserum is daarnaast een flinke dosis elektronica toegevoegd en is de stijl definitief opgeschoven naar een mix van gothic en darkwave. Het geeft aan dat Crematory niet vastgeroest zit binnen een vast stramien en ook na twaalf platen nog steeds aan het ontwikkelen is.
Het moet gezegd dat de platen van Crematory altijd goed te pruimen zijn, maar ook altijd wel ergens een zwakke plek vertonen. De zwakke plek op Antiserum is dat sommige nummers wat te veel op elkaar lijken en teveel Teutoonse elementen bevatten. Nummers als ‘Shadowmaker’ , ‘Kommt Naher’, ‘Virus’ en ‘Back From The Dead’ zijn vlotte dansbare gothic nummers met veel elektronica en een snufje metal, maar onderling inwisselbaar. De meest spannende momenten zitten juist in de wat meer gedragen en slepende songs. De opener ‘Until The End’ wordt mooi opgebouwd vanuit het intro en is het sterkste nummer op de schijf. Opvallend is ook het afwisselende ‘Welcome’ en het mooie ‘Irony Of Fate’ dat wel wat aan het eveneens Duitse Pyogenesis doet denken.
Zo is de gelijkmatige overgang van melodieuze deathmetal naar darkwave een natuurlijke weg in twaalf bedrijven. Al moet ook nu de conclusie worden getrokken dat Crematory leuke muziek maakt maar dat ook Antiserum bestaat uit pieken en dalen.
.jpg)
Freedom Call - Beyond “When passing the lucid entrances to Beyond, the feeling of a warm embrace,...
-1.jpg)
Hirax - Immortal Legacy De Bay Area is een gebied rond San Francisco waar vooral in de jaren tachtig...