2014-03-10
Blitz Kids is een bijzonder bandje met een stijl die niet echt vast te pinnen is. De muziek is te dansbaar om het punk te noemen, heeft een te ruig randje voor popmuziek, maar is ook weer te zoet om het in de post-hardcorehoek te gooien, hoewel het wel het onverwachte met zich meedraagt. Voor de definitie van emo-punk is de toon te optimistisch en voor nu-metal is het net weer te zacht, hoewel het wel op een goede manier uit de bocht kan vliegen. Het heeft van alles iets, maar tegelijkertijd van alles niets, waardoor het geluid geheel eigen is. De beste vergelijking is te trekken met Twin Atlantic, dat net zo bombastisch kan zijn met opbouwende coupletten en grootse refreinen. Het mag duidelijk zijn dat Blitz Kids haar eigen ding doet en hier vrolijk mee verder gaat op het tweede album The Good Youth. Het is nog grootser, nog voller, mede door de vele orkestrale effecten die aan de muziek zijn toegevoegd. Alles is tot aan de rand dichtgetimmerd met geluid en de gitaar vormt slechts een skelet waar de muziek omheen gebouwd is. Opener ‘All I Want Is Everything’ is hier een goed voorbeeld van. Het is een gevarieerde track, die op verschillende manieren blijft wisselen van bescheiden coupletjes die je met gemak mee neuriet tot aan het refrein dat met gemak dagen door je hoofd blijft zweven. Ergens doet het zelfs aan een ruigere variant van Imagine Dragons denken. Het tempo gaat omhoog met opvolger ‘Run For Cover’, dat zo zijn punkinvloeden laat horen. Net als de voorganger is deze track zo ontzettend pakkend, dat je jezelf met gemak onverwachts zult betrappen op het meezingen van de tekst.
‘On My Own’ speelt op een aantrekkelijke manier met het drumritme, om zo wederom op te bouwen tot een hoogtepunt. ‘Sometimes’ gaat op dezelfde manier door. Enfin, de strekking van The Good Youth is dat het allemaal ontzettend catchy is en vanaf ‘Keep Swinging’ wordt het dat zelfs op een poppy manier, waarmee de plaat in elkaar zakt. Nummers als ‘Long Road’, ‘Sold My Soul’ en ‘Pinnacle’ zouden met gemak op de radio gedraaid kunnen worden. Leuk en aardig die aanstekelijkheid, maar de vraag is hoe lang zulke muziek dan houdbaar blijft. Het mist daardoor net dat beetje pit waardoor je het album graag nog een keer opzet.
Blitz Kids mag er dan in slagen een eigen geluid neer te zetten, maar levert dit net iets te gepolijst af. Wat dat betreft is het net McDonald’s; het kan gemakkelijk opgezet worden om een honger naar leuke muziek te stillen en je weet wat je krijgt, maar achteraf heb je niet het gevoel alsof je echt iets binnen hebt gekregen. Desondanks blijft het wel nog een tijd door je hoofd galmen. The Good Youth stilt de lekkere trek, maar helaas niet de echte honger.
.jpg)
Maxïmo Park - Too Much InformationDe in 2000 opgerichte band Maxïmo Park debuteerde in 2005 met het zeer...
.jpg)
Paul Armfield - Up Here Muzikale duizendpoot Paul Armfield had al een rijke geschiedenis achter...