2014-03-12
Progrock, progmetal, het is in al vele verschijningsvormen tot ons gekomen, maar de manier waarop The Kindred het genre benadert is weer net even anders. Het zestal uit Canada heeft op haar tweede schijf Life In lucidity een nogal onorthodox allegaartje opgenomen dat flink wat tijd nodig heeft om te bezinken. De band nam overigens haar debuutplaat nog op onder de naam Today I Caught The Plague, maar dat bekt een stuk minder lekker.De tien nummers zijn eigenzinnig en vooral druk en doen soms wat denken aan het werk van Devin Townsend en The Mars Volta. Daarnaast gebruikt The Kindred flink wat stijlvreemde elementen in haar muziek. Openingsnummer ‘Wolves’ begint alsof we naar een westernsoundtrack van Ennio Morricone luisteren. Hierna kleunt de om aandacht vragende stem van Dave Journeaux er vol in. Het trompetje maakt het leuk af. In ‘Heritage’ klinkt de achtergrondzang alsof er een groepje Braziliaanse oerwoudindianen meedoet.
Een song als ‘Everbound’ is meer standaard progmetal, waarbij in de rustige stukken de wat hoge stem van Journeaux mooi uitkomt. Dat is prettig omdat de man daarnaast vrij vaak op de toppen van zijn longen zingt. Ook in ‘An Evolution Of Thought’ zit er wat meer rust in de drukke muziek. Rust zit er vooral ook in het instrumentale ‘Millennia’ dat als basis een bluesschema bevat. De mooie, sfeervolle gitaarsolo’s zijn daar dan ook keurig op aangepast en ook het hammondorgelgeluid past er mooi bij.
In ‘Seekers & Servants’ lijkt de band wel enigszins op Dream Theater, inclusief de inventieve gitaarsolo’s. ‘Dreambender’ is een The Mars Volta-achtig nummer. De song bevat een springerig ritme, drukke pianoriedels en gedempte gitaarakkoorden. Verder probeert Journeaux de boel vocaal te overstijgen. We zijn dan ook blij met het rustige intermezzo halverwege waarna we hijgend de eindstreep halen. Voor deze drukte moet je wel in de stemming zijn.
Life In Lucidity is een nogal opvallend plaatje binnen het genre. Niets is standaard en avontuurlijke progrockers zouden eens een luisterbeurtje moeten wagen. Soms is het allemaal wat teveel over de top en The Kindred zou de vele ideeën iets beter moeten stroomlijnen, maar de plaat is zonder meer de moeite waard.
-2.jpg)
Chef'Special - Passing ThroughMet haar debuutalbum bewees Chef’Special zichzelf reeds als een steengoede...
.jpg)
Alex van Holstein - Glazen Vogel Muzikant zou een te nauwe omschrijving zijn van Alex van Holstein ....