Goeddeels, dat moet gezegd. De ietwat lange nummers hebben namelijk als gevaar dat de cd wat eentonig wordt. Dat is deels en vrij kundig ondervangen door een slimme schikking van de nummers. Daardoor krijg je godzijdank af en toe een rustmoment of juist een extra stoot in je gezicht. Precies genoeg om je wakker te houden, maar het had niet veel gescheeld. Oftewel; een luisteraar met minder geduld, haakt na drie liedjes af. Dan is het teveel van hetzelfde geweest en wordt het tijd voor een ander schijfje.
Maar de luisteraar die het kwartet op hun tweede plaat een kans geeft, wordt beloond. De songs van de mannen houden een stevige koers tussen klassiekers uit de metal, hardrock en een snufje populaire muziek met gitaren. Ja, zelfs een metalballad mag niet ontbreken binnen deze vooral met stevige nummers gevulde schijf. Oftewel; het handboekje hoe maak ik een rockplaat is gevolgd.
Dat haalt direct de kans weg om een legendarisch plaat te maken, maar dat is het doel ook niet. Deze 'maten' van elkaar willen gewoon lekker rocken en dat doen ze. Zonder overgeproduceerd te worden, klinkt elk onderdeel van de band helder en duidelijk op de opnames. Zanger Russell Allen heeft een dijk van een stem, die bovendien een hoop kanten op kan. Gitarist Mike Orlando heeft gierende solo's in huis. En de ritmesectie houdt een dijk van een ruggegraat overeind, alles onder de vlag van vrienden die op pad gaan.
Echt outstanding nummers, nee, die kom je niet tegen. Echte minpunten ook niet. Maar het niveau steekt over het algemeen wel boven dat van een eenheidsworst uit. Dat komt vooral door de individuele kwaliteit van de muzikanten en het feit dat je hoort dat deze mannen genieten van hun muziek en elkaar.
Caliban - Ghost EmpireWat Caliban met het nieuwe album Ghost Empire doet, mag een bekend recept...
Butcher Babies - Goliath Het is maar goed dat we van de debuutplaat van Butcher Babies slechts een...