Annalisa trapt meteen af met het grootse ‘Senza Riserva’. Een stevige popsong in de traditie van bijvoorbeeld een Sophie Ellis-Bextor ten tijden van ‘Murder On The Dancefloor’. Het heeft ook dezelfde klasse en hitgevoeligheid.
Dat de zangeres tot meer in staat is bewijst ze met ‘Ancora Un’Altravolta’. Een prachtige, meeslepende ballade. Hoewel het Italiaans van ondergetekende niet veel verder reikt dan pizza en spagetthi bolognese, weet de zangeres ondanks de taalbarrière je toch te raken. Dat is de kwaliteit van een goede zangeres.
Annalisa sluit af met het prachtige ‘Prato Di Orchidee’. Het begint klein maar bouwt op naar een grote climax aan het eind. Je hoort ook duidelijk hoe goed de Italiaanse haar stem beheerst. Van het fragiele begin naar het krachtige einde, ze doet het met alle gemak van de wereld.
Hoewel Annalisa een ontzettend goede zangeres is doet ze zichzelf tekort waar het de muzikale productie betreft. De clichés liggen er te dik bovenop waardoor het geheel erg kitscherig wordt en zelfs bij tijden en wijlen heel erg fout. Desondanks is Mentre Tutto Cambia een prachtig debuut voor deze Italiaanse. De kans is groot dat ze in Nederland niet veel gedraaid zal worden, maar in eigen land gaat ze ongetwijfeld hoge ogen gooien met deze plaat.
Peggy Sue - Choir Of EchoesGrote kans dat er in plaats van een Engelse folkband een ander lampje gaat...
Shit Robot - We Got A Love Shit Robot leverde in 2010 met zijn debuut From The CradleTo The Rave een...